Gens de voyage en camping gratuit
Het is vandaag 50 jaar geleden dat het Woodstock festival gehouden werd. Daarnaast is het in Frankrijk vandaag een nationale feestdag. Dat betekent dat bijna alles dicht is en er helemaal niks te doen is. Het is nog stiller dan op een doordeweekse zondag. Als je Frankrijk wil binnenvallen moet je dat op 15 augustus doen, want dat heeft niemand dat in de gaten. Iedereen zit binnen.
Ik fiets de camping af, terwijl iedereen nog wakker moet worden.
De eerste grote plaats is Châtellerault. Ik fiets een heel stuk langs de Vienne. Er is een mooie brug met twee torens. Pont Henri IV.
Bij de ruïnes van een voormalig amfitheater, bij Vieux Poitiers, van de Romeinen, zie ik ook Monique weer. Het amfitheater is door de Noormannen verwoest, en ik moet zeggen dat ze aardig hun best gedaan hebben. Er is eigenlijk alleen nog een stuk toren over.
Richting Dissay weer een route barree over 5 kilometer. Best wel een eind. Ik gok het erop en het blijkt goed gegokt te zijn. Fietsers kunnen er langs. Er is in Dissay ook een mooi kasteel.
Daarna naar Poitiers, waar alles dicht is. Ik eet nog wel iets bij een Spaans restaurant, om in de stemming te komen, en kijk even in de binnenstad. Heel stil.
Vanaf Poitiers kan je ook via Saintes en Bordeaux naar het zuiden. Ik besluit toch de oorspronkelijke route via Angoulême te nemen.
Omdat ik nog redelijk vroeg ben en er toch niks te beleven is besluit ik vandaag ook nog een stukje door te fietsen. In het boekje staat een vrij vlak parcours afgebeeld. Dat blijkt te kloppen.
Onderweg denk ik nog een camping gevonden te hebben, omdat er allemaal caravans stonden en een bord met ‘gens de voyage’. Dat bleek dus een plek voor rondreizende mensen, ofwel zigeuners, te zijn. Nou ben ik wel rondreizend, maar geen zigeuner en heb geen caravan, dus ben maar doorgefietst.
In Chiré-les-bois rij ik nietsvermoedend verkeerd. Gelukkig ziet een man dat en stuurt me de juiste richting op. Het zal hier wel vaker gebeuren.
Ik kom na 105 kilometer enigszins uitgeput aan in Château-Garnier. Hier moet een camping Municipal zijn.
Ik zie in eerste instantie niemand. Er staan wat caravans en er blaffen honden, die wel vast zitten.
Dan komt er iemand achter zijn hengel vandaan (weer een visvijver) die me een plek aanwijst. Helemaal achteraan, want vooraan staan ook gens de voyage.
De man vraagt of ik elektriciteit nodig heb. “Alleen voor de telefoon”, zeg ik.
Hij komt met een verlengsnoer vanuit zijn eigen tent aanzetten.
Vervolgens zegt hij: “1 persoon 1,50, 1 tent 1,50 en elektriciteit 2,00. Samen 5,00. Maar vandaag is het gratis !”.
Ik bedank hem hartelijk, maar ik weet nog steeds niet of hij wel bij de camping hoorde.
Mijn avondeten bestaat uit een baguette, welke ik vanmiddag uit een broodautomaat heb gehaald.
Geschreven door Op-fietse