Vlak bij de camping blijkt een supermarkt te zijn. Ik koop er mijn ontbijt en spullen voor onderweg.
Ook bel ik naar de fietsenwinkel thuis. Er zit vanaf dag 2 al een kraakje in mijn fiets als ik trap. Dat is niet lekker fietsen. Alle bouten al aangedraaid en ingespoten. Ik weet niet wat het is. Zij ook niet. Trapas nog eens ingespoten, maar dat lost het ook niet op. Misschien mijn zadel ?
Voordat ik de route weer op pak ga ik eerst nog Jaca in om de kathedraal te bekijken. Bij de ingang aan de buitenkant is een pilaar helemaal ingedeukt. Waarschijnlijk omdat iedereen er overheen wrijft. Dat doe ik dan ook maar.
Aan de overkant is een citadel. Ik neem alleen wat foto's aan de buitenkant. De stoel bovenop de ingang begrijp ik niet.
Ik ga via een rustige, maar stijgende weg, verder. Het is een prachtig landschap. En het wordt langzaam warmer.
Na een afdaling begint weer een klim. Even schiet mijn ketting verkeerd tijdens het schakelen, maar is vlot weer los. Later blijkt dat de ketting bij de voorste derailleur, bij het kleinste verzet, aanloopt. En dat verzet heb ik veel nodig. Ik weet nog even niet hoe ik dat ga oplossen.
Na de klim is er ineens, in the middle of nowhere, een groot bakstenen gebouw. Het blijkt een wat modernere abdij te zijn. Monasterio Nuevo. Ik haal er een stempel en water. Dat is toch wel een probleem als je met deze temperatuur en de hellingen zonder water komt te zitten.
Daarna een hele korte snelle afdaling naar San Juan de la Peña, een in de rotsen uitgehouwen klooster. Wel aardig. Ik kom er nu langs, maar om er voor om te fietsen ?
Daarna volgt een heerlijk lange afdaling. Ik stop af en toe om foto's te maken en naar de gieren te kijken die boven het dal cirkelen.
Ik kom uit bij Sta. Cruz de la Serós, een erg mooi plaatsje in een mooie omgeving. Ik eet wat onder een boom en bekijk het kerkje van binnen. Prachtig, maar je mag geen foto's maken. Dat laat ik me geen twee keer zeggen.
Weer verder en kom even later op de D240 uit. Een hoofdweg met veel vrachtwagens. Ik kom uit bij Puenta la Reina de Jaca. Er zijn in de buurt geen campings en een albergue ligt 10 km verder bergop. Er moet hier wel overnachtingsruimte zijn volgens het boekje, alleen een hotel met *. Dat zal wat kosten. Ik kan verder niets vinden en ga toch maar eens bij het hotel (Anaya) informeren. Het is immers al 16.30.
Na even wachten komt er een mevrouw die in vloeiend Spaans van alles tegen me zegt. Ik snap er helemaal niets van. Ik probeer het in het Engels. Geen succes. Ik geef aan dat ik het niet begrijp. Volgens mij denkt ze dat ik doof ben, en gaat heel hard praten en nog steeds met dezelfde snelheid. Het lijkt wel schelden! Een woordenmitrailleur.
Ik maak het slaapgebaar (handen naast hoofd en hoofd schuin en ogen dicht (niet te lang !)). Dat helpt. Ze heeft wel een kamer. Wat dat kost ? Trenta euro. Wat ! Zoveel ? Blijkt dat 30 euro te zijn, nadat ze het voor mij had opgeschreven.
Nou, dat is redelijk. Doe maar. Passaporte !! Pff, het lijkt de Oost- Duitse douane wel. Maar verder gaat het goed, en mag ik mijn fiets zelfs binnen zetten.
De kamer is prima en kan wat mij betreft het Max-keurmerk krijgen. Een bed, een airco (die veel lawaai maakt), een bad om de kleren in te wassen, stopcontacten om alles weer op te laden en een TV om de Vuelta te kijken. Allen het toilet is wat klein.
Het was vandaag ongeveer 35 graden.

Geschreven door Op-fietse