Alles moest weer even wennen vandaag: ik ben weer alleen, ik ben in Zwitserland en het blijkt hier een Zwitserse feestdag te zijn waarop iedereen vrij is en alle winkels gesloten zijn. Mijn Nederlands/Bernse vrienden moesten gewoon werken dus ik wist van niks.
Ik kwam er pas achter nadat ik eerst voor de dichte deur van een Coop had gestaan, waar alleen maar stond 'Fermé lundi 19 septembre' zonder opgave van redenen, en later voor een dichte Volg die meldde dat het de 'Jour de jeûne' ('vastendag') is. Dat moest ik even googelen en het blijkt een interreligieus feest te zijn waarop iedereen, in elk geval in dit canton, vrij is. In het Duits is het een Dank-, Buss- und Bettag, het Engelstalige Thanksgiving dus eigenlijk.
Gelukkig heb ik gisteren van Saskia nog een pakje proteïnerijk brood gekregen en kaas, en heb ik genoeg om straks avondeten te maken, alleen geen groenten. Ik drink mijn koffie op een prachtig plekje en krijg bezoek van een hagedisje op mijn been. Ik probeer het telefoonnummer van mijn au pair gezin te achterhalen, maar dat lukt me helaas niet. Wel heb ik een nummer van wat waarschijnlijk hun zoon is (die werd geboren in het jaar dat ik bij hen in huis was) maar als ik dat bel krijg ik een antwoordapparaat. Ik zal het morgen nog eens proberen en anders geef ik het maar op, al had ik het leuk gevonden om hen nog eens op te zoeken.
Ik loop een mooie route met achter me steeds verder weg de Jura en heel af en toe een blik op de Mont Blanc voor mij. Mijn voet is niet meer opgezwollen, maar na 15 kilometer voel ik dat het gevoelige plekje nog niet helemaal weg is. Ik besluit lekker vroeg te stoppen vandaag en beland op de camping van Penthalaz waar het enorme zwembad vandaag voor de laatste dag open is. Als de tent staat, duik ik erin en natuurlijk is het hartstikke koud na al die nachten net boven het vriespunt, maar het is heerlijk en ik warm daarna lekker op in de zon.
Even een rustige middag, ik heb weinig gedachten en ben moe. Ik heb lekker de tijd om alle foto's en filmpjes te bekijken die binnenstromen van het thuisfront: we hebben sinds gisteren een nieuwe huisgenoot die ik helaas nog even moet missen.....
Geschreven door Hanneke.op.pelgrimage