Frankrijk, Monneren

Het is 16 augustus en ik ben een maand onderweg. Op 16 juli vertrok ik uit de Mesdagstraat, met daarna een prachtig en ontroerend afscheid in de Cenakelkerk; ik lees de zegen die ik kreeg nog regelmatig terug. Ik liep door Nederland met tussendoor een stukje Duitsland, toen België, Luxemburg, weer een stukje Duitsland waar ik overnachtte op mijn verjaardag, terug in Luxemburg en vandaag heel even in Duitsland want daar ging ik de grens over naar Frankrijk. Helaas miste ik de grensovergang, waar ik eigenlijk een foto van had willen maken.

Luxemburg is nu echt definitief tot mijn favoriete wandelvakantiebestemmingen gaan horen. Toch was het fijn om Frankrijk in te lopen: de dorpen in Luxemburg waren niet altijd oogstrelend, de nieuwbouw vond ik meestal oerlelijk en ongezellig. Sierck-les-Bains was de eerste Franse plaats waar ik doorheen liep, en er was gelijk een Fransman die een praatje aanknoopte en me aanraadde om Le visage du Christ te gaan bekijken (dat was - niet lachen - een grote vochtvlek op de muur van een huis waar mensen het gelaat van Jezus in dachten te herkennen, het heeft destijds veel ophef veroorzaakt) en ook langs de kapel van Marienfloss te gaan. Mijn GR5-route klopte sowieso niet, omdat er een stuk route was afgezet vanwege steenval-gevaar, dus ik ging met behulp van zijn uitleg op goed geluk mijn weg zoeken. Ik heb beide gevonden en het was de moeite waard. Bij de kapel dronk ik uitgebreid koffie, daarna kwam ik alsnog op de afgezette weg terecht en moest ik nog een stuk omlopen om op de goede weg te komen. Maar alles kwam weer op zijn pootjes terecht, ik haalde water bij een huis en kreeg daarbij ook nog een heerlijk glas citroenlimonade met ijsklontjes.

Daarna begon het afzien. Want dit deel van Frankrijk is open en bloot en de zon was ongenadig. Ik heb het rustig aan gedaan en was blij toen zich op een gegeven moment de fôrets de domaine de Sierck aandienden. Daar vond ik inderdaad meer schaduw, maar zonder de Fransen te willen beledigen: het was een bos van niks met één brede grind-achtige weg er doorheen. Toen ik zag dat het volgende dorp Saint Marguerite, waar ik een slaapplaats hoopte te vinden, nog meer dan twee kilometer lopen was, ben ik al lopende het journaal gaan kijken. Misschien niet heel Zen en pelgrimsachtig, maar toen het was afgelopen zag ik het eerste huis al staan.

En toen gebeurde er weer zoiets liefs, want een auto die mij passeerde stopte en zei, toen ik vertelde dat ik in het dorp een slaapplek hoopte te vinden, dat ik moest aanbellen bij de tweede boerderij, waar ze altijd groepen en gasten ontvingen. Dat deed ik, er bleek een Duitse meditatieweek te zijn, maar ik mocht een plekje uitzoeken en de wc en douche gebruiken. Hiep hoi, ik ben weer schoon en fris, mijn tentje staat, ik at tomaten, paprika, artisjokharten, rijst en geitenkaas. Lekker en voedzaam. En nu mag ik naar bed, want dan kan ik morgen weer wat vroeger vertrekken als de zon pas net opkomt en gewoon nog aangenaam warm is.

Geschreven door Hanneke.op.pelgrimage

15 aug 2022WAT EEN GEZELLIGE DAG

17 aug 2022LOPEN, LUIEREN EN MUZIEK MAKEN

Al 10 reacties bij dit reisverslag

Wat heb je toch een geluk. Heerlijk dat mensen zo met je meedenken. Succes morgen !
miekequilt 2022-08-16 21:15:38

Terugblik op een maand meelezen: je hebt in mijn reserves aangaande je tocht een lelijke deuk getrapt. Ga zo door!
Martin 2022-08-16 21:30:45

Oh, Hanneke, alweer een maand op pad! Wat gaat dat snel. Voor jou blijft het genieten met alles en iedereen die je tegenkomt, maar voor ons als thuisblijvers is t (mee)genieten via al jouw verhalen ...... 👍🍀🌞😘
Pauline 2022-08-16 22:05:00

Wel te rusten Hanneke, vandaag al in Frankrijk. Wat vordert het goed. Mede door jouw enthousiaste verhalen heb ik me nog net op het nippertje opgegeven om samen met 6 andere mensen vanuit Keulen naar Nijmegen te lopen en zo te herdenken dat Albertus Magnus 750 jaar geleden de Stevenskerk inwijdde. Aanvankelijk zag ik allerlei beren op de weg waardoor ik me liet weerhouden. Maar ondertussen bereidde me wel voor met fikse wandelingen. En terwijl ik jouw dagelijks verslag las bedacht ik dat ik er spijt van zou gaan krijgen als ik dit nu niet zou gaan doen. Eind augustus gaan we. Het is niet te vergelijken met wat jij doet . We blijven 10 dagen weg , gaan onderweg veel zien en volgen de oude Romeinse weg van ongeveer 200 km. Ik vind het best spannend maar heb er veel zin in.
Berdine 2022-08-16 22:22:56

Wat een mooie reis en wat een mooi verslag: oog voor het kleine, voor wat zo’n tocht bijzonder maakt. Sinds eergisteren lees ik mee, en lees ik elke dag (heb ik me voorgenomen) een paar verslagen. Langzaam haal ik je dan in. Een goede tocht, dank dat we mee mogen lezen.
Johan 2022-08-17 06:56:10

Hoi Hanneke , Alweer een maand onderweg. Ik.verheug me altijd om je verhalen te lezen. Zo bijzonder dat ik je tegenkwam. Gisteren is toch het onvermijdelijke gebeurd. Mijn aller grootste vriend Baer is er niet meer.😪 Hij was te ziek. Ik ga kapot van verdriet. Door hem heb ik jou ontmoet. Nu lees ik jou verhalen met een lach en een traan. Nog net geen 9 maanden en nu al over de regenboog. Het leven kan soms hart zijn. Maar alles heeft een reden. Dag lieve Hanneke 😘
Lilian 2022-08-17 08:24:13

Even twee reacties, Berdine, wat ontzettend leuk om te horen dat je dat gaat doen. Het klinkt heel bijzonder! En natuurlijk kun je altijd meer redenen verzinnen om iets niet te doen dan wel te doen, als ik me daardoor had laten leiden had ik hier ook nooit gezeten. Ik wens je alvast veel plezier en succes met deze bijzondere tocht.
Hanneke.op.pelgrimage 2022-08-17 11:12:24