Ik lig in het zonnetje aan de rand van het zwembad in Spa. Lekker plekje na een stille dag.

Na een zelfgemaakt ontbijtje met brood en thee uit mijn rugzak, op mijn kamertje bij de broeders van Saint Jean, vertrok ik daar in stilte zonder nog iemand te zien. Het was nog voor achten en Banneux was nog in diepe rust op een enkele vroege bedevaarder na. Ik was al direct weer op mijn goede route en het was heerlijk weer om te lopen: bewolkt, 18 graden, precies wat een wandelaar wil.
Jos stuurde vlak na achten al een appje, en omdat we elkaar alweer een week niet gesproken hadden, belde ik op om even uitgebreid bij te praten. Zo gaan de eerste kilometers vanzelf.
Vanaf Becco, een schattig dorpje met een open kerk waar ze heerlijke koormuziek op hebben staan, begint het te miezeren, maar nog prima om in te lopen. Het is een prachtige route vandaag, dwars door de natuur. Als ik om 11 uur koffie drink, begint het harder te regenen en uiteindelijk doe ik toch maar mijn regenponcho aan en loop ik al koffiedrinkend verder. Daarna is het steeds poncho uit, poncho aan. De paadjes zijn her en der zo smal en niet-gesnoeid dat ik óf met mijn poncho in de bramen blijf haken, óf mijn kleren kleddernat worden als ik net mijn poncho weer uit heb en de struiken langs me heen strijken. Allemaal niet zo erg, ik loop lekker.

Tegen de middag bel ik uitgebreid met mijn goede vriend Tjerk, waardoor ik wel zo afgeleid raak dat ik de route even kwijtraak: ik had niet in de gaten dat mijn horloge nog op pauze stond en me dus niet de weg kan wijzen. Ik moet ophangen omdat het begint te gieten als ik net een prachtig bospad inloop.
Op een vroege wandelaar en een mountainbiker na ben ik nauwelijks iemand tegengekomen vandaag.

In Spa drink ik een kop thee op een terras, ik hoor veel Nederlands om me heen. Daarna bezoek ik de kerk en haal ik een stempel in het naastgelegen secretariaat. De man kijkt me wel verbaasd aan, want de vraag om een stempel heeft hij nog nooit gehad! Hij doet nog zijn best om een onderkomen te vinden, maar als dat niet lukt besluit ik gewoon door te lopen naar de camping.

Hier zit ik prima voor vannacht, het wordt wel een eenvoudig maaltje want ik heb geen boodschappen meer gedaan. Ik heb linzen, bouillonblokjes, brood en kaas in mijn rugzak, en wie weet kan ik bij mijn buurjongens nog een blikje bier scoren......

Geschreven door Hanneke.op.pelgrimage