Gisteravond, of eigenlijk vannacht, was ik voor het eerst geïrriteerd. Ik was om kwart voor 10, na twee koppen Beter Slapen thee, met één oordopje in mijn linkeroor omdat mijn rechteroor geen oordopje meer verdraagt, ondanks het rumoer op de camping, lekker ingeslapen. Iets over twaalven werd ik wakker. De camping leek tot rust gekomen op één gezelschap na. En bij dat ene gezelschap hoorde ik één stem er de hele tijd bovenuit. Zo'n man die midden in de nacht met luide stem op een camping zit te oreren alsof ie in zijn eigen woonkamer zit. Daar kan ik dus niet tegen, met name omdat hij mij toen ook uit mijn slaap hield, maar ik had geen puf om op te staan en er wat van te zeggen. Ik weet niet wanneer hij is opgehouden, want op een gegeven moment ging de werkelijkheid over in mijn droom, een stomme droom dus, maar daarna heb ik uiteindelijk wel tot 7 uur geslapen.

Daarna verliep de dag anders dan gepland. Om kwart voor 8 was ik klaar voor vertrek, en het stuk tussen Berdorf en Echternach is werkelijk prachtig. In het begin zie je een amfitheater en grotten waar je de afdrukken ziet van in de middeleeuwen uitgehouwen molenstenen. Het was fijn dat het nog zo vroeg en rustig was. Omdat mijn knie daarentegen nog steeds niet helemaal normaal voelde, leek het me verstandig om er in Echternach even naar te laten kijken. Om half 10 had ik een fysiotherapeut aan de telefoon en daar kon ik om kwart voor 2 langskomen. Prima. Dat betekende een lange stop in Echternach, waar ik een nieuwe zonnebril en zonnebrand kocht, en daarna allemaal lekkere dingen in de supermarkt en met banketbakkersroom gevulde Streuselkuchen in de bakkerij ernaast. Ik installeerde me in het park aan het water, de rivier de Sauer of Sûre, zette koffie en at die heerlijke Streuselkuchen terwijl ik mijn moeder belde. Ik las wat en bedacht dat ik ook wel even kon zwemmen voordat ik naar de fysiotherapeut moest en lag dus even later vlak bij de brug in het snelstromende water. Heerlijk gezwommen. Daarna een fysiotherapiesessie gehad, dat was pijnlijk en fijn. Hij gaf me wat tips, 's avonds na het wandelen de benen goed koelen in een beek of met menthol-of arnicazalf en elke dag wat rekoefeningen doen. Ik vroeg hem of ik de rest van de middag nog kon gaan lopen of beter hier op de camping kon blijven en omdat hij dat laatste geen slecht idee vond, leek me dat eigenlijk ook wel prima, temeer omdat ik zoveel boodschappen had gedaan die ik dan op kon eten voordat ik morgen verder ga.

Wel nog even een bezoek gebracht aan de kerk die ik in 2020 ook al met Joanne bezocht had (oja, daar was de graftombe van Willibrord en Echternach is een belangrijke pelgrimsplaats geweest, waarom vergeet ik dat soort dingen toch altijd?) en daarna door naar de camping. Ik dacht dat de camping Echternachbrücke heette, maar zo blijkt het plaatsje te heten en ik zit alweer in Duitsland nu. Zo'n stamp-en stampvolle camping op een hete middag is iets waar ik een beetje mismoedig van word, en op zo'n moment wil ik even liever niet meer tussen alle vakantiegangers zitten. Maar ik heb zelf een fijn plaatsje bij de kleine tentjes, heb heerlijk gegeten en ga zo lekker nog even zwemmen. En dan hopelijk morgen weer een beetje de pas erin!

Geschreven door Hanneke.op.pelgrimage