Ha ha, ik denk dat ik op een rustdag hier meer beweeg dan ik thuis vaak doe. Want ook op een rustdag heb ik geen fiets of auto, en de bus komt hier ook niet voorbij. Nu is het allemaal niet zo ver lopen hoor, ik vertrek om 9 uur richting het centrum van de stad, nadat ik ontbeten heb met brood en pindakaas, en gelukkig een liter thee die ik gezet heb met het water uit de waterkoker van een Nederlandse buurman met caravan. Op het gebied van mensen om dingen vragen heb ik nog maar weinig terughoudendheid en ontbijten zonder thee vind ik zó ongezellig dat ik het de moeite van het vragen waard vond. Hij vond het ook geen enkel probleem trouwens.

Ik weet niet precies wat een Office de tourisme doet, maar ik weet inmiddels wel wat ze niet doen: ze hebben geen wandelkaart of boekje van de Grand Randonnée die door hun stad loopt, ze hebben geen idee of er refuges in de bergen en bossen even verderop liggen, of in hoeverre daar dorpjes of gehuchten te vinden zijn, ze weten wel dat Remiremont, waar ik doorheen zal lopen, 25 minuten met de auto is. Tja, efficiënt is lopen wat dat betreft natuurlijk niet, want nadat ik zelf nog maar eens alle tijd genomen heb om de route van de komende dagen zo uit te stippelen dat ik 's avonds weet dat ik in bewoond gebied ben, ben ik er achter gekomen dat ik er zaterdagochtend doorheen zal lopen....25 autominuten doe ik in ruim twee dagen!

Hoe dan ook, na mijn onvruchtbare bezoek aan dat toeristenbureau, bezocht ik uitgebreid de mooie basiliek Saint Maurice, waar ik een kaarsje opstak voor iedereen die het nodig heeft. De rest van de stad hoefde ik eigenlijk niet te zien en ook het kasteel heb ik niet bezocht en eerlijk gezegd ook niet zien liggen toen ik er langs kwam, misschien is het een klein kasteel of is het verstopt in het park eromheen. Wel ging ik bij een bakkertje buiten koffie drinken en aardbei-rabarbercrumble eten, die erg lekker was. Jammergenoeg was de koffie heel slap en lauw, dat zal me straks in Italië nooit overkomen vermoed ik.

Om half 12 was ik terug op de camping, nam een duik in het heerlijke zwembad dat ik voor mezelf had, deed daarna een uur een dutje en werd zowaar wakker omdat ik het koud had.

In de zon was het allerminst koud ontdekte ik even later op weg naar de Decathlon. En kleine 4 kilometer heen en terug naar het stadscentrum, nu ruim 3 kilometer heen en terug naar de Decathlon, maar gelukkig lag er ook een supermarkt op de route en hoefde ik daarvoor niet nóg een andere kant uit.
In de Decathlon viel er weinig te kiezen: er was één brandertje dat in aanmerking kwam en dat was ook meteen het allerlaatste exemplaar dat ze hadden, en ze hadden alleen de kleine gascartridges waar deze oppast. Mijn eigen halfvolle gascartridge + mijn brandertje + opzetstuk kan ik dus weggooien, een beetje met pijn in mijn hart, dat wel.
Maar nadat ik boodschappen heb gedaan en terug ben op de camping, alle inkopen georganiseerd heb zodat het morgen hopelijk in mijn rugzak past, zet ik thee met mijn nieuwe spullen en ik moet zeggen: deze is veel fijner en stabieler dan wat ik had. Ik kook een ei in mijn thee, om straks op te eten bij mijn uitgebreide salade, nooit eerder gedaan maar heel effectief, vind ik zelf.

En nu lig ik op de ligstoelen bij het zwembad, neem zo nog een duik, ga vroeg eten en vroeg naar bed, om morgen vroeg te kunnen gaan lopen. Moet wel nog even organiseren dat ik dan de camping af kom, want ook hier was het hek tot 8 uur gesloten, en is er zelfs geen doorgang voor voetgangers, heel merkwaardig.

Morgen de heuvels en bossen in, heel veel zin in!

Geschreven door Hanneke.op.pelgrimage