Toen mijn eerste liefde uit mijn leven verdween, bleef ik achter zonder tent en andere kampeerspulletjes. Via een advertentie in de krant (pas als je dat opschrijft merk je hoe oud je bent: hoe leefden we ook alweer zonder internet?) kocht ik een tentje. Bij Spac Sport, dé kampeerwinkel van Nijmegen, liep ik binnen om een benzinebrander te kopen, want daarmee had ik het kamperen geleerd. De benzinebrander werd echter snel en professioneel uit mijn hoofd gepraat, en ik stond even later buiten met een Trangia spiritusbrander. Een superaankoop. Spiritus is altijd en overal te koop, de brander hang je in zijn omhulsel dat zo als windscherm dient, hij staat al snel behoorlijk stabiel, ook als de ondergrond dat niet is, het brandt langzaam maar gestaag, en als je het opruimt past alles in een mooi pakketje, met twee pannetjes, een deksel/koekenpan en een handvat, bij elkaar.
Nu ik me voorbereid op een maandenlange tocht zie ik vooral één nadeel: het pakketje weegt 1,4 kilo en daar komt dan dus een fles of flesje spiritus bij. Als ik een paar dagen ga lopen, neem ik gewoon een klein flesje mee waarmee ik dan heel zuinig probeer te doen. Maar toen ik afgelopen zomer toch niet genoeg had, kocht ik nieuwe spiritus: een literfles. Dat betekende weer een extra kilo, waar ik weinig zin in had. Dus goot ik 33 centiliter in mijn kleine flesje, en liet de rest van de fles in de winkel achter. Maar dat is een beetje zonde als je weet dat je nog wekenlang lopen en koken voor de boeg hebt.
Dus nu ben ik toch eens naar alternatieven gaan kijken. En Facebook weet dat, want ik kreeg de hele tijd advertenties voor een kooktoestelletje. Lang verhaal kort: ik ben overstag gegaan: een ultralight camping stove met ingebouwde aansteker van nog geen 100 gram. Met een gaspatroon (400 gram) en een licht kooksetje (400 gram) heb ik nog geen kilo aan gewicht inclusief de brandstof.
Maar het voelt wel een beetje als overspel. Wie weet wordt dit nieuwe setje, dat nog onderweg is, helemaal geen nieuwe liefde en keer ik uiteindelijk schoorvoetend terug naar mijn Trangia. En neem ik die extra anderhalve kilo uiteindelijk gewoon voor lief.
Minnaars kunnen vast ook tegenvallen.
Geschreven door Hanneke.op.pelgrimage