Wat een overweldigende dag: de Jura uitlopen en dan in de verte de Alpen zien liggen. Dat is gewoon een onbeschrijfelijke ervaring. Het was een prachtige dag, zonnig en fris maar niet meer zo koud als gisteren. Het begon met een wei met koeien waar we doorheen moesten terwijl de koeien niet opzij wilden gaan, integendeel, er steeds meer koeien steeds dichterbij kwamen. Uiteindelijk waren ze dan toch bereid ons erdoor te laten en liepen we er voorzichtig langs.

We liepen een asfaltweg naar het volgende dorp, waar ik koffie zette en we koekjes aten. Alles lekker rustig aan vandaag, we hadden pas 6 kilometer gelopen. Daarna liepen we bergafwaarts naar de rivier de Orbe, waar we kilometers langs liepen in een smalle vallei in de schaduw over een mooi pad met af en toe een tunneltje door de rotswand heen. Het was zondag en er waren veel meer wandelaars op de been. Toen we daarna weer in de zon kwamen, maakten we pasta met courgette als lunch en het voelde weer heerlijk om dat allemaal uit die rugzak te vissen en klaar te kunnen maken.

En toen kwam dat overweldigende moment dat we ineens de Alpen zagen liggen, het uitzicht dat wij allebei nog zo goed kenden uit onze tijd in Lausanne, al was ik eerst nog even in de war dat we daar al zo dichtbij waren en dat we echt pal op het meer van Genève afliepen. Het duurt nog wel twee dagen voor ik daar ook daadwerkelijk ben trouwens.
We hadden de Via Francigena wat afgesneden om vandaag in Romainmôtier uit te komen en dat is werkelijk een prachtig middeleeuws plaatsje, met een kerk uit de 11e eeuw waarvan de vloer een beetje schuin naar beneden liep, kloostergebouwen er omheen waar vandaag de laatste dag van een boeken-kunsttentoonstelling was, maar helaas geen restaurant dat op zondagavond open was waar we, inmiddels met de man van Saskia erbij, onze dagen samen konden afsluiten. Toch vonden we daarna op een kwartiertje rijden een boerderijrestaurant waar we heerlijke kaasfondue aten, wijn uit de streek dronken en helemaal rozig van deze dag over alles napraatten. Een fantastische afsluiting van deze dagen.

Terug op de camping blijkt mijn tent nogal in de wind te staan, maar ik kreeg van Philippe en Saskia hun matje, dat veel fijner en warmer is dan mijn eigen dus dat zal wel goedkomen. Ik wilde nog een douche nemen en had me met het nauwelijks lauwe water al ingezeept toen bleek dat de douche echt niet van plan was om warmer te worden dan net-niet-koud. En toen moest ik me natuurlijk wel afspoelen in dat koude hokje. Daarna een hoop kleren aan voor de nacht en dan blijkt mijn slaapzak me toch ook lekker warm te houden hoor.

Wel had ik vandaag voor het eerst een klein beetje pijn aan mijn linkervoet, die er wat opgezwollen uitziet ineens. Maar even afwachten hoe het morgen is, en anders maar even iemand raadplegen wat ik daarmee moet. Maar ik denk dat het wel meevalt en ga nu eerst nog lekker een kopje thee drinken en dan slapen.

Geschreven door Hanneke.op.pelgrimage