Vorige week in Épinal had ik een rustdag waarop toch nog het één en ander moest gebeuren, maar een echte rustdag ziet er zo uit:

om 8 uur heel langzaam wakker worden. In het hotel van mijn ooms een duik in het zwembad nemen, daarna daar uitgebreid ontbijten met allemaal heerlijke verse dingen, vervolgens een vol en warm schuimbad nemen op één van de hotelkamers van de mannen, die inmiddels al aan het fietsen zijn, vervolgens terug naar de camping lopen. Daar blij zijn met het mooie weer, zodat ik alleen mijn bikini en mijn sjaal, die dienst doet als hoes voor mijn blokfluit, als sjaal voor als het 's nachts of straks in de bergen koud zal zijn, maar die vandaag als omslagjurkje fungeert, aandoe. Want daardoor kan ik ál mijn andere kleren in de wasmachine en de droger stoppen, zodat alles weer eens echt schoon is, nou ja, behalve dan de hars op mijn lange broek.
Een grote pot thee leegdrinken, mijn route voor de komende vier dagen min of meer uitstippelen, een dutje doen, nog een pot thee drinken, een kaart schrijven aan Cathie en Jean Jacques, de mensen die mij (hoeveel dagen geleden was dat?) zo lief onderdak gaven. Nog een beetje dutten, een serie kijken, even naar het riviertje lopen, en straks nog één keer eten met de mannen en afscheid nemen, want morgen ga ik weer lekker vroeg op pad.

Mijn lijf is blij met deze rustdag, en mijn benen hadden het ook even nodig. Morgen weer meer avonturen!

Geschreven door Hanneke.op.pelgrimage