Ik vond mezelf geen al te Bourgondische pelgrim, maar sinds Miebet met mij meeloopt weet ik dat het nog véél soberder kan. Zij drinkt 's morgens koffie (omdat ik thee zet, anders had ze dat overgeslagen) en eet een klein yoghurtje. 's Middags lepelt ze een klein blikje mais leeg als lunch, 's avonds kan ze toe met wat brood met kaas en een stukje meloen. En een glas wijn, want: con el pan y el vino, hace el camino! Een erfenis van haar pelgrimstocht naar Santiago de Compostella.
Als ze zichzelf verwent is er een perzik, of een vruchtenreep als ze zich wat flauw voelt.
Ik ga daarentegen steeds meer eten: mijn ontbijt bestaat uit met water aangemaakte havermout met noten (cranberrymix, studentenhaver, of zakjes "super food": noten met allerhande gedroogde vruchten) en minstens één kop thee. Na een uur of 2 à 3 lopen, drink ik koffie die ik maak van een (al dan niet décafé) zakje Nescafe cappuccino. Soms heb ik voor de lunch eten over van de avond ervoor: dat was vaak iets met rijst, linzen, paprika en wortel, maar vanmiddag had ik de heerlijke wraps van gisteravond. En anders heb ik altijd brood, met pindakaas en/of kaas. In het begin at ik 's avonds vaak een kant en klare maaltijdsalade, of maakte ik linzensoep, later vaak iets met rijst, en altijd wel wat groente erbij. Ik merk met dit warme weer dat ik behoefte heb aan zout, dus dan eet ik bouillon of een zakje chips of olijven.
De wekker ging weer om 6 uur vanmorgen en binnen een uur hadden we ingepakt en ontbeten. We wilden de camping af rijden maar bij de uitgang troffen we niet alleen de dichte slagboom, maar daarachter een hek dat pas om 8 uur zou opengaan. Een volkomen absurde en onverantwoorde situatie, want als iemand 's nachts een hartaanval of zoiets krijgt, kun je dus niet eens zomaar naar het ziekenhuis rijden. Uiteindelijk lukte het ons zelf om het hek te openen en reden we naar een parkeerplaats een kilometer verderop. Daar lieten we de auto achter en begonnen we met lopen. Na 7,5 kilometer hielden we een koffiepauze langs de waterkant van een sloot. Eerst kwamen daar twee dames uit Liverdun voorbij met wie we een praatje maakten, het waren de eerste wandelaars die we vandaag tegenkwamen. Daarna kwam een vrouw vanuit het veld aangelopen. Omdat we nog een beetje in dubio waren wat we zouden doen vandaag, en zij vertelde dat zij in het dorp verderop een pelgrimsonderkomen had, vroegen we haar of ze misschien in Toul een geschikt adres wist om als pelgrim te overnachten. Ze adviseerde ons om zeker naar de kathedraal van Toul te gaan en dan in de naastgelegen Office du tourisme om overnachting te vragen. Het was vast weer geen toeval dat we haar tegenkwamen dus besloten we om het zo te doen. Miebet liep vervolgens terug naar de auto, was al bijtijds in Toul en vond een goedkoop hotelletje omdat alle echte pelgrimsadressen dicht waren vanwege de zomervakantie, of vol zaten of niet meer bestonden.
Ik liep ondertussen verder, eerst nog een mooi stukje langs die sloot, daarna in de zon naar Villey Saint Étienne waar ik een koel blikje frisdrank dronk in een boulangerie/café/épicerie met naast het brood alleen hoogstnoodzakelijke houdbare dingen zoals olie en pasta.
Daarna volgden gelukkig 5 kilometer door het bos en toen ik daaruit kwam, liep ik langs een industrieterrein (gelukkig ook een groot terrein met houten daklijsten die heerlijk roken) via de Lidl waar ik een bak skyr kocht en opat (en daarna nog een half pak koekjes met chocoladestukjes, als troost omdat ik zo lang in de hitte de stad in moest lopen) en uiteindelijk kwam ook ik bij de kathedraal, waar ik binnen overvallen werd door een groot gevoel van ontroering. Dus ik nam de tijd om even in de kerkbanken te gaan zitten om dat rustig toe te kunnen laten. Daarna kreeg ik daar een stempel, eigenlijk speciaal voor de Santiago-pelgrims omdat die route op dit stuk helemaal parallel loopt met de GR 5f. De meeste pelgrims lopen natuurlijk niet naar Rome maar naar Santiago, en dat wordt mij ook vaak gevraagd: vous allez à Saint Jacques de Compostelle ?
Daarna vond ik heel snel het hotelletje, heb ik even uitgerust en me lekker opgefrist. We aten een eenvoudige Thaise soep en gaan nu snel slapen, al gaat de wekker morgen niet om 6 uur: o, zei Miebet, wil je om zéven uur pas opstaan? Je wilt dus gewoon een ochtend lekker uitslapen?!
Geschreven door Hanneke.op.pelgrimage