Het stuwmeer bij Guadalest ligt, zoals te verwachten is, aardig in de diepte. We starten met een stevige afdaling. Gisteravond heeft het geregend, dus we lopen na de waarschuwing van volger "mam" (moeder Agnes dus) extra voorzichtig omlaag.
In grote delen van Spanje, die wij bezocht hebben deze reis, bestaat de bodem uit leemgrond. Zandkleurig tot geel en goed beloopbaar, zo lang het droog is.
Leem is natuurlijk ook een beproefd bouwmateriaal. In de tropen worden de hutten met leem dichtgesmeerd of worden er blokken van leem gestapeld tot muren. Leem wordt als het droogt keihard, helemaal als het in de zon heeft liggen bakken. Maar als het nat wordt, wordt het spekglad en verliest het bovendien zijn stevigheid en draagkracht. (Zoals wij ervaren hebben op oudjaarsdag toen we met de camper vast kwamen te zitten en wegzakten op een gewoon parkeerveldje van leem, nadat het de nacht ervoor flink geregend had).
Dat natte leem zacht wordt, is de reden waarom lemen hutjes in de tropen van die ver overstekende daken hebben (van riet of golfplaat). Dat moet de muren droog en stevig houden.
In hippe moderne huizen wordt leem wel toegepast op de binnenmuren omdat het zo'n mooie zachte akoestiek geeft. Tot zover dit college over de grond waarover we liepen.
Hier valt dat vandaag allemaal gelukkig hard mee met die leemgrond. Bij de afdaling is de grond nog wat vochtig, maar het is nog niet echt glad. We lopen eerst langs de noordkant van het stuwmeer in de zon over een verharde weg, waar we alleen wat racefietsers tegenkomen en een enkele auto. Het stuwmeer beneden ons verstopt zich plagerig achter de bomen, we krijgen het nauwelijks te zien. Maar het uitzicht rondom is fenomenaal op de bergen, deels ruw en kaal, maar ook grote delen bebost. Met de prachtigste vormen, structuren en kleuren.
Aan de zuidkant lopen we juist in de schaduw van de heuvel zelf over een lemen pad met royaal uitzicht op het meer. Het water in het meer staat erg laag, op de stuwdam zelf is goed te zien hoe hoog het water eerder heeft gestaan.
Na 3,5 uur lopen zijn we weer op de dam waar we ons broodje eten. Daarna is het nog 40 minuten omhoog klauteren naar de camperplek in Guadalest. Daar rest ons pinda's en pindat.
Geschreven door BartKhorsandoppad