Na vijf dagen moderne Griekse cultuur en toeristengedrag uitgebreid bekeken (wat heet: uitgebreid bestudeerd) te hebben, gaan we vandaag weer voor cultuur- en gedragshistorie uit de rijke geschiedenis van Griekenland. Zo blijft onze reis elke dag een avontuur met onverwachte cadeautjes. Vandaag is het weer een heel mooie.

De historische culturele hotspot die we vandaag bezoeken is niet zo oud als het eerder bezochte Olympia of Messine. Het gaat om de middeleeuwse boven- en benedenstad van Mystras, gesticht rond 1200 door de Franken ter vervanging van Sparta. Stiekem vinden we dit zelfs misschien nog wel interessanter, omdat de gebouwen uit 1300 tot 1500 er soms nog helemaal staan, waardoor er veel meer van te zien is. Kunstenaars uit de hele wereld trokken hierheen, je kunt hun fresco's op de wanden van de kerkjes uit de 14e eeuw gewoon nog zien en bewonderen. Zevenhonderd jaar oud!

We vertrekken iets voor 9 uur vanaf de camping bij Gythion om de hitte voor te zijn, maar zijn (dom, dom, dom) pas rond 11 uur bij de site van Mystras, omdat we zonodig eerst boodschappen wilden doen. Mystras ligt vlakbij Sparta, ook een Ancient Griekse plaats, maar daar zijn de stenen van oude Griekse overblijfselen helaas gebruikt voor het nieuwe Sparta. Misschien wel heel duurzaam (maar eigenlijk ook gewoon dom, dom, dom). In Sparta stappen we dus geeneens uit, maar karren over een hele smalle weg gelijk door naar historisch Mystras.

Dat beneden/bovenstad kun je wel ruim interpreteren, er is inderdaad halverwege een (ruïne)poort die beide delen met elkaar verbond (of van elkaar kon afsluiten), maar verder is het hele terrein één grote steile helling die we bij inmiddels 38 graden nauwgezet en volledig beklimmen. Moet kunnen na 5 dagen uitrusten op het strand. Vooral het klooster en de byzantijnse kerkjes zijn de moeite waard, terwijl het kasteel op de top (wat we met de tong op de schoenen halen) eigenlijk niets meer is dan wat funderingsrestanten en een paar muurtjes. Maar wel met fantastisch uitzicht. Het paleis halverwege de berg zijn ze zo te zien aan het herbouwen en is gesloten.

Op de weg naar boven klauteren we het laatste deel naar het kasteel gelijk op met een oudere Amerikaanse man en zijn jeugdige vriendin met Italiaanse roots, die aan het einde van elke zin "honey" tegen elkaar zeggen. Ook nog als het vrolijke gesprek allang in gekibbel is overgegaan, want ook zij hebben het zwaar tijdens de klim in de brandende zon. We praten boven een tijdje met ze en zetten hen op hun voordeligst op de foto. Als ze horen dat wij vanaf de benedenstad zijn komen klauteren, terwijl zij geparkeerd staan bij de entree van de bovenstad, bieden ze gelijk aan dat we wel met hen mee mogen rijden van de entree van de bovenstad naar die van de benedenstad. Heel lief, maar we bedanken spontaan met: "no thank you, honey".

Na het bezoek aan Mystras rijden we naar de oostkust van de Peloponnesos vlak boven de rechter vinger. Eerst door droog binnenland met eindeloze oude olijfbomen (wat een prachtige kleine grillige bomen zijn dat toch) en bloeiende oleander. Later wordt het landschap steeds ruiger totdat het overgaat in een prachtige kloof. Zo maar, ineens, zonder dat wij er iets over gelezen hebben. Voor wie hier nog eens komt: ongeveer vanaf Geraki, door Kosmas naar het kustplaatsje Leonidio (wegnummers doen ze hier niet altijd aan).
Tevreden eindigen we daar op een strandbedje op een camping om even af te koelen met een fris duikje in een lauwe zee.

Geschreven door BartKhorsandoppad