Om 6 uur hoorden we wat geroezemoes rond de camper. Toen we 2 uur later de luiken open deden (van de camper en van onszelf) zagen we een oude aftandse witte camper, door sommige eigenaren van buscampers smalend "een omgevallen melkpak" genoemd (sorry Yvonne en Peter -jullie camper is bovendien echt niet aftands-), die zich in een onmogelijk gaatje tussen ons en het strand had geperst. Weg uitzicht!
Dat is natuurlijk wel een risico, maar sommige camperaars gedragen zich net als gewone mensen: ikke eerst! In ieder geval weinig sociaal.
Gelukkig zien we via de zijdeur het strand nog. En we gaan toch buiten zitten om de ochtendkoffie te drinken. En om nu heel veel lawaai te maken rondom hun camper waarin zij vanochtendvroeg pas zijn gaan slapen, ja dat zou heel flauw van ons zijn 😅! Echt heel flauw 😳! Hoe bedenk je het.
En dan komt de vuilnisman met veel kabaal de prullenbakken legen......
Na een luie maar overheerlijke ochtend aan de beach, fietsen we naar het pittoreske vissersplaatsje Muros waar we wel al met de camper doorheen zijn gereden. Een mooie en korte fietstocht strak langs de baai. Het plaatsje is leuk, maar niet om speciaal voor naar toe te gaan als vakantiebestemming. En de tapas-bar sluit hier nog weer een uurtje eerder dan in Santiago de Compostela, dus lunchen wordt het niet vandaag.
We bekijken nog even een eenvoudig vroegchristelijk kerkje. Weinig opsmuk, fraai. Daarna fietsen we rustig terug en vinden het najaarszonnetje aan het strand hier ideaal. Lekker warm maar niet te heet.
Zwemmen, lezen, appen met het geluid van de zee op de achtergrond, eten in onze tuinstoelen op het inmiddels bijna lege strand, het is heerlijk. Morgen verder trekken, of toch maar niet?
Geschreven door BartKhorsandoppad