Gisteravond na de zonsondergang hebben we de camper toch nog even verplaatst van bovenop het klif naar beneden in het dorp aan de boulevard waar ook wat surfers met campers staan. Er staan hier ook geen verbodsborden voor campers. Later op de avond zijn ze evenzogoed vertrokken en zien we ze bovenop het klif op nog weer een andere parkeerplek staan waar nadrukkelijk met borden staat aangegeven: 'parkeren voor "autocaravans" verboden'. Schiet ons maar lek. In elk geval mogen wij hier morgen overdag ook staan en de bus naar Sintra (in 15 minuten) stopt hier tegenover. Het lijkt ons aan de boulevard veilig genoeg met voldoende reuring.

's Nachts blijkt de boulevard een racebaan voor een paar autorijders. Niet fijn dat wij daar strak langs staan, maar onze bus keren en verplaatsen lijkt ook geen best idee met die rondscheurende adrenaline-Maxjes. We snappen nu wel waarom die surfers hun camper 's nachts even verhuizen.

Als we zo naar onze eigen foto's kijken denken jullie vast wel eens, wat heeft die gast nou altijd toch een raar Swiebertjes-hoedje op. Toegegeven, die gedachte komt ook wel eens bij ons zelf op. Maar ja, Bart kan niet tegen een zonnebril en houdt (helemaal sinds Trump) ook absoluut niet van die all-American caps. En de zon is hier best nog schel.
Dus dat is nu opgelost, oké? 🤠
(Voor wie het niet wist: Bart komt trouwens uit een familie van herenhoeden. Zijn oma had 3 zaken in Amsterdam met uitsluitend herenhoeden, waarvan er 1 op het Muntplein)

Wat te zeggen over Sintra? Ja een must, erg veel te zien. Een enorme heuvel ligt bezaaid met paleizen, kastelen, villa's, musea, kerken en parken/paleistuinen.
Om er te komen moet iedereen zo'n beetje met bus, tuktuk of taxi naar boven. Beneden bij de standplaatsen is het een heksenketel. De OV-bus die langs alle attracties rijdt, is net verkocht aan het concern Hop On Hop Off en heeft zijn prijzen 400% verhoogd. Achteraf was een privé Tuktuk concurrerender gebleken. Enfin, wij wurmen ons in een mega-drukke bus.
En wat we tijdens die vele dagen uithangen aan zee wellicht aan indrukken te kort zijn gekomen, wordt nu in een paar uur goed gemaakt.

Van al dat moois zien we alleen een kasteel (Castelo dos Mouros, de overblijfselen van een Middeleeuws Moors kasteel) en een paleis (het kleurrijke Palácio Nacional da Pena, met zijn rode en gele torens) met tuin.

De oude kasteelmuur van het castelo slingert zich als een soort Chinese muur door het heuvelachtige landschap en vanaf de muur heb je prachtige uitzichten over de bosrijke heuvels rond Sintra én op het kleurrijke Pena Palace. Bij het kleurrijke Palácio da Pena vermoeden we dat Walt D. er vroeger wel eens een paar ideetjes heeft opgedaan. Het is er in elk geval net zo druk als in zijn Disneylands.

Er is zoveel te zien, dat we in plaats van het te beschrijven wat extra foto's toevoegen. Helaas missen heel wat toeristen hun tijdslot voor de bezichtiging van de koninklijke vertrekken, want vanaf de ingang van het park is het nog bijna 3 kwartier wandelen door de tuin plus het wachten bij de entree van het paleis. Wij zijn dus niet de enigen die hierdoor verrast zijn, maar wij zijn gelukkig 20 minuten te vroeg maar worden evenzogoed tegengehouden. Wat een rotjob heeft die paleismedewerker. Hij blijft er nogal rustig onder.

We laten het hierbij, we zijn overprikkeld met indrukken, het is te veel voor 1 dag om alles te bekijken. We wurmen ons weer in de overvolle bus terug naar beneden, we zitten in het gangpad en zien alleen nog benen. Gelukkig volgen we de slingerrit door het bos op Googlemaps zodat we precies weten waar we zijn.

Bij het historische centrum stappen we rond 3 uur nog even uit en lopen het eerste het beste terras op, we hebben vandaag nog niets gegeten op een meegebrachte appelflap na. Het biertje glijdt soepel naar binnen, het hapje plonst daar gerieflijk in. In het plaatsje zien we diverse mensen die we in het paleis zagen, die ook nog even willen bijkomen. Wij hebben het gauw gezien, wel leuk, maar genoeg voor vandaag.

Eerst nog met de toerbus naar het station voor onze streekbus naar de Praia waar de camper staat. We spelen wat op ons telefoontje en ineens zien we de Uber-app. Hmmm... wel erop maar nooit gebruikt. Na wat gerommel hebben we ineens met 1 druk op de knop een Uber geregeld voor de prijs van ons buskaartje + een Amsterdams biertje. Zo simpel, welkom in 2023! Nog weer eens iets voor het eerst gedaan. Op de goede afloop geven we de driver een tippie met de opmerking dat hij onze eerste Uber-rit ooit was. Waarop hij adrem antwoordt: "and the best one ever"

In no time dus terug bij de camper. Die we in verband met de slechte inbraakreputatie met code rood hebben geveiligd. Het hoe kunnen we in dit medium natuurlijk niet uit de doeken doen. Maar bottom-line moeten we er via de achterdeur in. Laat die nu net geblokkeerd zijn door 2 Zweedse golfsurfers met hun strak geparkeerde auto, zodat er geen ruimte is om de achterdeuren te openen. Gelukkig zijn ze alleen ff plassen in het restaurant tegenover, dus het probleem wordt snel opgelost.

Nu eigenlijk heel saai bijkomen aan het strand met achter ons het rode Palácio Citroen Jumper Pössl Summit.

Geschreven door BartKhorsandoppad