We dachten alle grote campers hier wel al gezien te hebben, maar vanochtend zagen we het laantje waar ze de XXXXL-megacampers verstopt hebben. We doen er nog wat fotootjes van bij. Met die twee ton redden ze het vast niet.
Vandaag gaan we fietsen, een echte fietstocht van Komoot. Naar de zee. Naar de Middellandse zee om precies te zijn, die we deze reis nog niet eerder gezien hebben. De laatste keer is toch al weer even geleden.... nou ja, deze zomer dan toch, in Griekenland, Albanië en Kroatië dus.
We fietsen binnendoor naar het plaatsje Puerto de Mazarron. Uitermate rustig en toch gewoon heerlijk mediterraan. We fietsen er op ons gemak doorheen en lunchen op een bankje aan de kust. De jachthavens en terrasjes, baaitjes en strandjes geven precies de goede sfeer, waarin we genieten van zon, zee en schone lucht. Zelfs zonder echt af te stappen van onze fiets.
We keren om en fietsen zo strak mogelijk langs de kust zuidwestwaarts. En fietsen achtereenvolgens langs een strandcamping (die tot ver in maart strak volgeboekt is), langs een uitbreidingsgebied (waar alleen de stoep, straat, verlichting en meterkasten gereed zijn, maar waar nooit ook maar één huis gebouwd is en waar groepjes Duiters op het gladde nooit bereden asfalt curling spelen) om daarna spontaan tegen een kunstwerk, bijna een beeldhouwwerk, aan te fietsen. Las Gredas de Bolnuevo, een natuurlijke rotssteenformatie, die ontstaan is door de wind. Wow.
Daarna fietsen we nog iets verder door en fietsen we zo een natuurpark in, wat zo mooi is dat we vergeten te gaan zonnebaden op de Playa's Naturistes die we daar passeren. Dit gebied is zo prachtig en weer verrassend, dat onthouden we voor na de feestdagen, dan kunnen we mooi langs die kust richting Malaga.
Maar nu eerst een paar dagen richting Benferri, voor kerst met de familie, de Twentse tak.
Geschreven door BartKhorsandoppad