Samen op 10 m2
Portugal, Faro
Hoe zou ons leven eruit zien als we gewoon in Nederland zouden zijn? Dat is wel een interessante vraag. Khorsand is nog niet eerder thuis geweest zonder baan en Bart is nog niet eerder thuis geweest zonder dat Khorsand ook niet meer aan het werk was.
Wat zouden we de hele dag doen? In de kou en regen? Het is net zo ongewis als wat we op voorhand dachten over de reis die we nu maken. Dus: het zal wel loslopen, het zal wel goed komen. We kunnen ons vermaken samen in een kleine buscamper, dat zal toch op 135m2 eengezinswoning nabij het Amsterdamse ook wel lukken? Dat is een nieuwe toekomst-fantasie. Voorlopig zijn we nog hier in het diepe zuiden van Europa.
Op de vraag van gister van onze volger Annelies kunnen we inderdaad alleen maar antwoorden dat we beiden dol zijn op de kust om het weidse en om de ruige natuur, op het strand voor het luieren, de warmte, het tijdloze, het geluid en ritme van de branding en op de zee zelf door het licht, de geur, de kracht, het geweld, de beweging van het wisselende water en de afkoeling. Naast de bergen heeft de zee voor ons alles wat ons vakantiegevoel geeft. En je slaapt heerlijk in de buurt van de zee.
Vandaag lenen we een laddertje om te constateren dat we het dak en de dakluiken van de camper zo maar niet schoon krijgen. Zwarte vlekjes zijn vasthoudend, die willen mee blijven reizen. Het zonnepaneel laat zich gelukkig wel reinigen voor het optimaal stroom opwekken, wat wel nodig is met de lage najaarszon.
We stappen op de fiets naar Faro, maar ontdekken dat het pontje naast de camping binnen een kwartiertje vertrekt naar de oude stad. Fiets mag ook mee. We varen heerlijk op het voordek over de waterplas en daarna kleinere kreekjes richting de citadel van Faro. De oude historische stad Cidade Velha is leuk, rustig (bijna uitgestorven), geen shoppies, des te meer restaurants, met een prachtige stadswal met uitzicht over de lagune waar we net doorheen zijn gevaren. Helaas krijgt het autoparkeren op de oude pleintjes hier nog alle ruimte. Wij begrijpen nooit zo goed waarom ze die niet aan de rand laten parkeren.
Verder is er niet heel veel te zien, dus na een paar uurtjes fietsen we strak langs de luchthaven van Faro over de zilte wetlands in de lagune terug naar de camping. Een leuk tochtje, weg van de provinciale weg en net op tijd om voor de camping de zon in zee te zien zakken.
Wat zouden we de hele dag doen? In de kou en regen? Het is net zo ongewis als wat we op voorhand dachten over de reis die we nu maken. Dus: het zal wel loslopen, het zal wel goed komen. We kunnen ons vermaken samen in een kleine buscamper, dat zal toch op 135m2 eengezinswoning nabij het Amsterdamse ook wel lukken? Dat is een nieuwe toekomst-fantasie. Voorlopig zijn we nog hier in het diepe zuiden van Europa.
Op de vraag van gister van onze volger Annelies kunnen we inderdaad alleen maar antwoorden dat we beiden dol zijn op de kust om het weidse en om de ruige natuur, op het strand voor het luieren, de warmte, het tijdloze, het geluid en ritme van de branding en op de zee zelf door het licht, de geur, de kracht, het geweld, de beweging van het wisselende water en de afkoeling. Naast de bergen heeft de zee voor ons alles wat ons vakantiegevoel geeft. En je slaapt heerlijk in de buurt van de zee.
Vandaag lenen we een laddertje om te constateren dat we het dak en de dakluiken van de camper zo maar niet schoon krijgen. Zwarte vlekjes zijn vasthoudend, die willen mee blijven reizen. Het zonnepaneel laat zich gelukkig wel reinigen voor het optimaal stroom opwekken, wat wel nodig is met de lage najaarszon.
We stappen op de fiets naar Faro, maar ontdekken dat het pontje naast de camping binnen een kwartiertje vertrekt naar de oude stad. Fiets mag ook mee. We varen heerlijk op het voordek over de waterplas en daarna kleinere kreekjes richting de citadel van Faro. De oude historische stad Cidade Velha is leuk, rustig (bijna uitgestorven), geen shoppies, des te meer restaurants, met een prachtige stadswal met uitzicht over de lagune waar we net doorheen zijn gevaren. Helaas krijgt het autoparkeren op de oude pleintjes hier nog alle ruimte. Wij begrijpen nooit zo goed waarom ze die niet aan de rand laten parkeren.
Verder is er niet heel veel te zien, dus na een paar uurtjes fietsen we strak langs de luchthaven van Faro over de zilte wetlands in de lagune terug naar de camping. Een leuk tochtje, weg van de provinciale weg en net op tijd om voor de camping de zon in zee te zien zakken.
Geschreven door BartKhorsandoppad
Al 3 reacties bij dit reisverslag
Als je het samen volhoud op 10 m2 meter LUKT HET VERDER OOK WEL.👍🍀🥰
Mam 2023-12-11 22:30:07
Weer mooi ! Ja, het leven hier is wel heel anders, maar nu ook wel gezellig: kerstboom, overal in tuinen, restaurantjes, dorpen en steden lampjes en knus (soms met bezoek) bij de open haard (die niet meer brand ivm het klimaat). En dan veel uitjes verzinnen. Maar een paar fijne hobby’s zijn wel handig, net als de buienradar, die elk droog en zonnig moment weergeeft.
Annelies 2023-12-12 10:12:06
Prachtige plek weer.
Edwin 2023-12-12 16:56:29
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
