Gisteravond begon het inderdaad stevig te waaien. De VW-campers met openklap-daken verplaatsten naar achter op het boomgaard-veldje met de kont in de wind. Ook wij gingen schommelend op en neer, terwijl de eerder vlakke zee behoorlijk onstuimig werd. Wel gezellig zo in ons cocon-huisje. Gelukkig staat het meerlaagse woonhuis van de campingeigenaar Igor nog tussen ons en de bergen van waar de Bora aangewaaid komt.
Op een kleine landtong met rondom ruim water, ligt het oude centrum van Zadar. Een middeleeuws stadje met Romeinse en Byzantijnse overblijfselen en gebouwen. De mooie Byzantijnse ronde kerk is gebouwd van stenen uit het naastgelegen Romeinse forum. Hergebruik van oude gebruikte materialen en vroegtijdse duurzaamheid? Of gebrek aan toenmalig historisch besef? We hebben het natuurlijk vaker gezien, kerkmuren met grafstenen en dergelijke uit eerdere periodes.
Aan de noordpunt is een bijzonder instrument geconstrueerd: Een waterorgel, waarbij de golven lucht door buizen blazen. Een zachte muziek die aanzwelt en wegsterft met de branding, een paar tonen maar. Het lijkt op het gezang van walvissen. Wel toepasselijk en rustgevend. De groepen Japanners met fantasierijke zonnehoedjes op maken foto's, maar leggen daarmee de essentie niet vast natuurlijk.
Het plaatsje heeft vele kerken, poorten, torens, een stadswal, boulevards en veel horeca. In de namiddag rijden we vanaf het rommelige parkeerterrein, waar campers wel overnachten, naar het kustplaatsje Bibinje, waar we aan het haventje een mooi Park4Night plekje vinden voor de nacht. Op een landtongetje met een pier.
Geschreven door BartKhorsandoppad