Vanochtend is de zon dan toch echt verdwenen. En Khorsand haar zonnebril ook. En ons goede humeur ook. Na de camper binnenste buiten te hebben gekeerd nog steeds geen spoor van de zonnebril. Dan ook maar een Swiebertjes-hoedje voor dames aanschaffen? Het is vrijdag de 13e.....
Na langdurig het strand afzoeken, een beetje tegen beter weten in, het is inmiddels sinds gisteravond ook al weer vloed geweest, ziet Khorsand ineens het rode etuitje met zonnebril tussen de aangespoelde rommeltjes op de hoge vloedlijn liggen en vindt daarmee in één klap de zonnebril en ons goede humeur weer terug.
De zon blijft zich verschuilen maar dat weerhoudt de golfsurfers niet, die duikelen nog steeds enthousiast in de schuimende zee. We vertrekken van onze beachplek, het "race-circuit" van Colares.
Onderweg zien we weer prachtige uitzichten op de grillige kusten. Eerst bij de vuurtoren Coba de Roca waar we een korte wandeling maken met aan twee kanten fantastische rotspartijen, iets daarna een schitterend baaitje net ten noorden van Fort de Cresmina met woeste branding en vervolgens Boca do Inferno waar het zeewater subtiele onderdoorgangen heeft uitgeslepen in de rotsen. Allemaal zo maar op onze kustroute naar Lisboa (Lissabon). Het Inferno is net zo spectaculair als dat het klein is, waardoor de hoeveelheid horeca en shoppies wel wat overdreven is.
Onderweg zien we veel fijne mogelijkheden tot gratis parkeren dan wel camperen met direct uitzicht op de zeekliffenkust, maar wij willen nu na 58 dagen onderweg eindelijk wel eens aankomen in het geroemde Lisboa. Op 3 uur vliegen van huis.... Maar gaat het niet om de reis die we in ons leven maken en niet om het einddoel???
Met deze filosofische bespiegeling eindigen we in deze metropool met werkelijk enorme gebouwen wijd verspreid over de heuvels langs een rivier zo groot als een zeearm. En met een brug die kan wedijveren met zijn beroemde tweelingbroer in LA. We vangen na de brug ook nog net een blik op van de kleinere versie van het Christus-beeld, waarvan het origineel in het vroeger gekoloniseerde Rio de Janeiro staat en die Khorsand daar toen door dichte mist miste. Grappig dat het "vaderland" het met de kleinere kopie moet doen. De enorme sokkel onder het beeld lijkt warempel wel een vorm van compensatie.
We zijn duidelijk aangekomen in een totaal andere wereld. Morgen maar eens op de fiets met de ferry naar Lisboa Centro. Nu even verder inlezen en campingdingen doen. En niet te veel spannends meer doen, het is tenslotte vrijdag de 13e. En dan begint het te regenen en zitten we gezellig onder de luifel op de camping.
Geschreven door BartKhorsandoppad