We zijn nu bezig met een rondje binnenland langs een aantal grotere plaatsen waarbij we onderweg ook nog wat kleintjes aandoen. De eerste was dus Evora waar vandaan we vanmorgen vertrekken richting Elvas tegen de oostgrens met Spanje aan. Maar niet nadat we op onze nuchtere maag de bottenkapel hebben bekeken. Niet mooi en wel bizar en als gezegd merkwaardig in onze optiek. De bijbehorende kerk is wel de moeite waard en heeft langs het hele schip (dus niet alleen rond het hoofdaltaar in de absis) allemaal rijk versierde kapelletjes in de nissen.
Verder zijn er in de bovenruimte een paar honderd kerststallen en stalletjes te zien, in alle soorten en maten. Zelfs miniaturen in lucifersdoosjes en nog kleiner in walnoten. En vanuit vele landen, zoals Mexico en Afrika. Daarna nog even doorgelopen naar de Sé Evora kathedraal waarvan vooral het dakterras en dakuitzicht en de kloosteromgang erg mooi zijn. Met 65+ gaat het allemaal voor een appel en een ei. Alsof die pensionado's die kunnen reizen die korting nodig hebben.
Teruglopend ontwaakt de stad na het kletsnatte weekend en gaan alle toeristenshoppies met onder meer kurkcreativiteiten weer open.

Op onze camperplek lossen we de belofte in om deze schoner achter te laten dan aangetroffen door de vuilniszak die onze al vertrokken camperbuurman bij de boom naast onze camper heeft achtergelaten, met een keukenrolpapiertje in de vuilnisbak te deponeren. Oké, klein leed, maar toch iets om verontwaardigd over te kunnen worden dat mensen hun troep zo achterlaten.

Onderweg lezen we over plaatsjes op de route en stoppen even in Evoramonte waar een kasteel (Castelo de Evoramonte) hoog op de heuvel ligt te shinen in de voorzichtig doorbrekende zon. Een klein keffertje achter een hoog veilig hek probeert ons weg te blaffen als we foto's maken maar rent evenzogoed hard weg, als we hem scheel aankijken en een heel klein beetje terug grommen.

Het goed aanbevolen Estremoz valt ons tegen. Het zou één van de drie marmerstadjes in Portugal zijn, maar we zijn niet onder de indruk. Wel heel leuk blijkt het plaatsje Vila Viçosa, waar we bij het binnenrijden al grote bergen marmerblokken zien liggen en waar zelfs de stoepranden van marmer zijn. Kom daar bij ons maar eens om. Ook de 110 meter brede gevel van het oude koninklijke paleis is geheel bekleed met marmer en ook het kerkhof staat vol marmeren graven en huisjes. Toch geven wij de voorkeur aan het Castelo de Vila Viçosa dat in het volle groen aan de rand ligt. Ondanks de stromende regen lopen we daar uitgebreid rond.

Ofschoon we op een mooi ruim veld geparkeerd staan waar nog wat campers zich duidelijk voor een overnachting geïnstalleerd hebben, besluiten we tegen half 6 toch nog over een wit weggetje in een half uurtje naar het plaatsje met (bijna) de naam van onze kleindochter Elva te rijden: het stadje Elvas.

En dat blijkt een uitmuntende keuze. In het late zonlicht dat toch weer na de buien doorbreekt, zien we in het hier prachtig ongerepte glooiende landschap zo veel prachtige bomen dat we stoppen om ze vast te leggen. Een paar foto's willen we jullie niet onthouden.

En in Elvas uiteindelijk camperen (= kamperen met een camper, zoals jullie inmiddels wel weten) we ook weer met uitzicht op een aquaduct. En wat voor één! Het is de Bijlmer onder de aquaducten en misschien wel het Manhattan: met 4 verdiepingen heeft het in elk geval een even indrukwekkende hoogte.

Geschreven door BartKhorsandoppad