Oudjaar was zoals een oudjaar moet zijn. Met hapjes, met spelletjes, met familie en met gezelligheid. Maar toch ook bijzonder om dat met zoveel familie van Khorsand diep in Spanje te vieren en met Douwe, de zoon van Bart. Dat was al even niet voor gekomen. En om twaalf uur 12 druiven bij de campagne en 10 mooie vuurpijlen bij een buurman 10 huizen verderop, helemaal goed.
Vandaag op 1 januari zijn we allemaal rond half 10 weer present voor koffie of ontbijt, daarna nemen wij afscheid en rijden naar het wandelgebied waar we een paar dagen terug ook waren. We maken opnieuw de wandeling van 4 uur, die opnieuw prachtig is. Helaas blijkt Bart een griepvirusje opgelopen te hebben, wat het wandelen 2 uur omhoog best pittig maakt, maar na een colaatje in het restaurant gaat het weer iets beter.
Op het parkeerterreintje staan nog twee campers met twee nomadische dames, die het niet oké vinden dat we tussen hen in gaan staan. Dat stukje parkeerterrein is door hen geclaimd als privé-tuin tussen hun hippie-busjes. Oké, dat kan ook natuurlijk. We schuiven gedwee op.
Het camperleven met ons drieën lukt eigenlijk best goed. Beetje inschikken, beetje logistiek met het creëren van de derde slaapplek en 's ochtends weer terug. Kinderen uit een groot gezin hè, nou ja, behalve Douwe dan.
Het avondeten bereiden gaat wel als vanouds, behalve dat Bart toch een uurtje naar bed gaat en Douwe vandaag de kook- en afwasassistent is. Er hoeft ook alleen maar voor 2 personen gekookt te worden, dus what's new?
Geschreven door BartKhorsandoppad