In de bus gisteravond terug zat onze buurman aan de andere kant van het buspad keihard te bellen. (Was dat schreeuwzingen eerder die avond misschien ook heel normaal hier, gewone folklore of lokale cultuur). In elk geval was het een kabaal van jewelste. Na het bellen begon hij een luidkeels gesprek met een man helemaal achterin de bus èn tegelijkertijd met de chauffeur helemaal voorin. Wij konden de herrie niet smoren door ook voor ons doen luid met elkaar te praten. Toen de chauffeur, afgeleid als hij was, bijna een klein personenautootje plat reed en wij in de in de bus ontstane animositeit echt heel hard riepen: "Madre Mia", waren wij de enigen die lachten. De rest van de bus vond het volstrekt normaal.

Khorsand haar Duolingo-Spaanse les betaalt zich in elk geval uit (not). Toen zij in het Spaans excuses wilde maken voor het feit dat we een halte te vroeg het rode knopje hadden ingedrukt, zei ze zonder stotteren alleen "por favore" op de toon van een excuus. Niemand die het opviel trouwens.

De kathedraal van Sevilla is echt enorm. Vijf beukig met een middenschip wat er majestueus bovenuit steekt (een indrukwekkende 42 meter hoog). De vier zij-beuken alleen al zijn elk zo groot als een flinke kerk of misschien zelfs als het middenschip van een kathedraal. Gotisch, prachtige ornamenten aan de buitenzijde, en met afwijkende vormen ten opzichte van de rest van de gotische kerken in Europa door de Moorse invloeden. Binnen is de kerk sober, ook om zijn enorme omvang te accentueren. Eigenlijk zie je die grootte ook goed aan de mega-dikke kolommen.

Maar daarnaast is er in absolute zin wel veel pracht en praal, waaronder een tombe van Columbus, die hoog boven de grond staat (in verband met een of ander verhaal dat de tombe eerder op een plek was waar geen gewijde grond aanwezig was -lees: een moskee, islamitisch- en dus niet in die grond begraven kon worden), een altaarstuk met 44 gouden gotische beeldvoorstellingen en 80! zijkapellen, waarvan sommige kleine kerken zijn.
Erg mooi, ondanks de vele kerken en kathedralen die we al gezien hebben. Indrukwekkend, een vakantie-must-do. We zijn er 2 uurtjes zoet mee, exclusief de beklimming van de toren Giralda. De toren heeft geen traptreden maar hellingbanen, met een vrije hoogte van zeker 4 meter. We kunnen het niet meer terugvinden in de teksten, maar Bart meent zich van de vorige keer, 41 jaar terug, te herinneren dat dat zo gebouwd is zodat je op een paard naar boven kunt rijden. Waarom je met een paard naar boven zou willen, is ons niet duidelijk, maar misschien wilde de (kerk)vorst lekker luxe 's ochtends zijn land of parochie kunnen overzien. De uitzichten zijn er naar, het is de moeite van het klimmen meer dan waard.

De klassen met schoolkinderen vermaken zich uitstekend met dit middeleeuwse klimtoestel. Waar hadden we deze schoolgeluiden toch ook al weer eerder meegemaakt? Het begint weg te zakken in het grijze verleden.

Kerkbezoek maakt hongerig, mega-kathedralen nog meer, dus we lunchen tapas in de studentenwijk rondom de Metropol Parasol, een indrukwekkende houten constructie (de grootste, hoogste houtconstructie van.. en ever-ooit ... u weet wel, superlatieven bij de vleet) gebouwd over een Romeins overblijfsel wat ontdekt werd toen ze op die plek eigenlijk een parkeerterrein wilden aanleggen.

We liepen gisteravond al langs een klein Flamenco- theatertje. En waarom niet, vandaag gaan we naar een voorstelling. Muziek, dans, Spaanse kostuums. Tenminste.....

Geschreven door BartKhorsandoppad