Vandaag vliegen we terug. Het verdrietige nieuws kregen we donderdag halverwege ons bezoek aan het Prado.

Na dit toch wel erg onverwachte appje lopen we een beetje verdwaasd nog een half uurtje door het museum en besluiten dan ons bezoek aan het verdere centrum van Madrid ook maar te cancelen en terug te gaan naar de camping om onze terugreis en stalling voor de camper te regelen. Onze verslaglegging van het Prado vinden we voor die dag van ondergeschikt belang en ook onwaardig om naast het verdrietige nieuws op te nemen in onze Pindat. Daarom schrijven we het verslag over het Prado vandaag tijdens de terugvlucht alsnog.

Het Prado.
Een museum wat al lang op onze to do-lijst staat is het "rijksmuseum" van Madrid. Voor vandaag (donderdag) hebben we onze tickets online geboekt en hebben de hele dag hiervoor vrij gehouden.

De eerste verdieping, een ere-galerij bevat vooral klassieke schilderijen van ongeveer 1600 tot 1800. Velázguez, Titian, Goya, maar ook heel veel van de vlaming Rubens. De Spaanse schilders gebruiken zeer heldere kleuren tegen donkere achtergronden met superrealistische details. Erg mooi en typisch Spaans. Veel minder somber dan de Hollandse meesters, met toch veel stevige en heldere kleuren. Vooral Goya spreekt ons aan. De enige Rembrandt die hier hangt, ja die is dan net weer uitgeleend. De collectie bestaat overigens voor zeker 95% uit christelijke dan wel koninklijke vorstenhuizen taferelen. Wel een beetje veel.
Foto's maken is trouwens strikt verboden hier, dus niet alleen de kunstenaars moeten creatief zijn, maar wij, fervente en liefst stiekem fotograferende bezoekers ook.

Wij hebben de indruk (zonder dat verder onderzocht te hebben) dat het katholicisme in Spanje erg verweven is met het Spaanse vorstenhuis. Alsof zij de vertegenwoordigers zijn van deze godsdienst, niet alleen als protocol maar vanuit eigen overtuiging. Anders dan in Italië waar de vorstenhuizen een concurrende macht vormden tegenover het Vaticaan. Hoe dan ook, de klassieke kunstenaars die ook de koninklijke paleizen opleukten, maakten zonder uitzondering kunstwerken met bijbelse taferelen en verhalen.

Groot is het Prado museum wel, gelukkig waren we hier al om 11 uur, verder hadden we geen plannen, hierna wilden we alleen nog Plaza Mayor. Maar dat liep dus allemaal anders.

Ons bezoek aan museum Reina Sofia op woensdagavond is helaas een beetje tussen wal en schip gevallen. En dat is jammer, want de collectie is een balans tussen modern en wat klassiek, vergelijkbaar met het mooie Stedelijk Museum in Amsterdam. De foto's doen we er vandaag bij, inclusief de tijdelijke tentoonstelling over zwarte mensen in een witte wereld. Een moderne videotentoonstelling die stevig bij ons binnenkwam.

Geschreven door BartKhorsandoppad