Voor het pindat-verslag gisteren over ons bezoek aan Boedapest proberen we even de naam van het gebouw links van de Matthias-kerk te googlen (eerste foto vandaag). En wat blijkt, dat gebouw is splinternieuw, tot een paar jaar terug stond er een heel andere gebouw (zie foto 2). Ja, zo kunnen wij het ook zeg, toeristische must-do's een beetje opleuken. Wat een volksverlakkerij, hahaha. (Maar wel goed gedaan natuurlijk). We zullen de rest van onze actuele foto's ook maar eens leggen naast die van jullie, mocht je hier eerder al eens geweest zijn. Op de Buda-burcht zagen we eergisteren ook al heel veel bouwactiviteiten en bij nader besef ook een grote "historische" kerk in aanbouw (gevels halfhoog en aan binnen- en buitenzijde besteigerd).
Als dan blijkt dat de muggenspray, die we hier net kochten, ook nog eens namaak-deet is......🙄. De muggen zijn er wel blij mee.

We beginnen vanochtend met een ontspannen duikje in het water bij de picknickplekken. Er zijn warme douches, toiletten en frisse regenbuitjes. Daarna vertrekken we op ons gemak. Tegen de middag rijden we de camping bij Wenen op waar het bewolkt is en relatief afgekoeld. We besluiten gelijk naar Wenen te bussen en metroën, want morgen wordt het weer warm.

We komen als een duveltje uit een doosje in Wenen uit de ondergrondse op het plein voor de Stephan's Kathedraal terecht. Mijn hemel wat een gekkenhuis hier. We zijn nog maar net om ons te oriënteren een rondje om de kerk aan het lopen, als er paniek uitbreekt. Hordes mensen komen achter ons om de hoek aangerend, opgewonden schreeuwend en de koetsiers op hun potsierlijke toeristenkoetsjes galopperen met hun paarden in blinde paniek van het plein. Even denken we nog dat er een beroemde popster gespot is, totdat een terrasmedewerker zijn gasten naar binnen sommeert. Ook wij duiken zijn portiek in. Daarna gaan de lichten en muziek uit en duikt iedereen op de grond achter borstwering en bar. De deuren gaan op slot, het is best eng. We weten ook niet wat voor gevaar er dreigt en hoe dichtbij het is. Er zouden schoten zijn gelost, maar het kan ook iets met de metro zijn waar wij net uitgestapt zijn. Het meisje wat naast ons op de grond hangt tegen haar hurkende vriend aan merkt enigszins verschrikt op: "Een aanslag? En dan schuilen we hier uitgerekend bij een Israelisch eethuisje". Gelukkig loopt het met een sisser af en bedanken we onze doortastende gastheren van het eethuisje voor hun actie. Daarna lopen we een route door het centrum. Morgen meer over Wenen.

Geschreven door BartKhorsandoppad