Onze beste vriend tegenwoordig is Komoot. Na jullie, trouwe volgers, natuurlijk. Na dit geslijm vervolgen we de avonturen van Bakho Khoba (onze artiestennaam bij internet-aankopen).
Onze overnachtingsplek blijkt een kwartier af te liggen van de start van de wandeling die we vandaag willen maken. We besluiten vanaf de camper te gaan lopen, een half uur langer is vast geen probleem. Het is heerlijk weer, voor het eerst lopen we in korte broek en hemdje.
De wandeling gaat over de heuvel langs en door licht pijnbomen bos, door zwaar besteende velden met olijfbomen, omhoog en omlaag met mooie uitzichten. Onder meer met in de verte, bij het stuwmeer de voor deze streek kenmerkende verticaal geërodeerde puntige heuvels. Mooi weer.
Heel bijzonder is de tunnel van ongeveer honderd meter die als een soort loopgraaf begint en eindigt, misschien 4 meter breed en even hoog. We vermoeden gezien de ligging tussen twee hogere bergtoppen dat het eerder een droog kanaal betreft dan een oorlogsrestant. De zijwanden hebben slijtagesporen van stromend water, denken wij, tot 2 meter hoog. Er staat betrekkelijk jong naaldbos in deze aangelegde kloof, we schatten hooguit 150 jaar oud.
We zijn best weer snel terug van deze wandeling, wat goed uitkomt. Omdat we morgen weer bij de tandarts in Torrevieja moeten zijn, gaan we vanavond langs Benferri om de kussens waarop Douwe sliep terug te brengen. We zijn precies op tijd voor het avondeten.
Geschreven door BartKhorsandoppad