Een paar dagen terug, toen we aankwamen bij de plek in de canyon waar we uiteindelijk besloten te overnachten, reed Bart bij het achteruit manoeuvreren uit een parkeerstrookje in een niet al te overzichtelijke bocht, onbeschaamd de fietsendrager achterop de camper tegen een betonnen muurtje aan. Achterlicht rechts in duizend stukken, de stang van het rek afgebroken en een flinke slag in het fietswiel. In zijn eigen fiets wel te verstaan. Zo snel kan het dus mis gaan. Eergisteren vonden we met enige moeite een autoshopje waar we een opbouw-achterlicht aantikten (nee niet weer!), uhh ... op de kop tikten.

Aan het strand na een uurtje "creatief-met-gevonden-aluminum-buis-en ijzerdraad-en van huis-meegenomen gaffertape-en-tyraps" ziet het er weer goed uit. De kapotte onderdelen van het fietsenrek kunnen we online thuisbezorgd krijgen (nou ja, kopen dan toch) en die slag in het fietswiel regelen ze wel bij de service-beurt. Maar toch: zo snel kan het dus misgaan. Dus alert blijven toch.

We willen nu eigenlijk wel naar Griekenland waar ook heel veel te zien is. We hebben de neiging elke tip over Albanië nog gauw even mee te pakken, maar in geen enkel land kun je alles zien. Onze telefoonkaart loopt binnenkort ook af, dus is dat misschien wel een mooi moment voor een grensbezoekje.

Intussen vinden we uit (voor de terugweg eventueel) dat je in Kosovo niet verzekerd bent met je auto, waarschijnlijk in verband met de onduidelijke status van Kosovo. Is het zelfstandig of een provincie van Servië? Een tijdelijke autoverzekering bij die grens is mogelijk, maar hoe volledig de dekking bij eventuele schade is, weten we niet. Dus voor onze volgers is dit misschien goed om kennis van te nemen. Je vindt dit trouwens terug op de "groene kaart" van je autoverzekering.

De vuilnisknijper heeft onze opruimdrift niet overleefd. Te hard in geknepen, stuk geknarst op een zware plastic tas helaas. De knijper hebben we wel netjes gedeponeerd in de vuilcontainer.

De verkeerspolitie loopt hier nog rond met groen/rode "klaar-over" bordjes om het verkeer te regelen. In onze ogen ziet het er bespottelijk uit, maar hier is dat nog heel normaal en voldoende gezag uitdragend. Cute.

In het kleine plaatselijke supermarktje worden we geholpen door de 15 jarige zoon van de kruidenier die trots in goed Engels antwoordt dat hij geslaagd is voor niveau B van hun onderwijs. Daarna probeert hij bij het afrekenen ons te overtuigen van een wisselkoers van 1 Euro = 0,90 Lek in plaats 1 op 1. De internetrange was van de centrale bank en zou alleen gelden in Tirana. Slim bedacht, deze jonge handelaar gaat vast probleemloos slagen voor schoolniveau A.

Vanmorgen besluiten we dat ons lege strand op deze P4N-plek te mooi is om al te verlaten. Op deze zaterdag delen we "ons" strand met lokale weekend badgasten. We komen de dag wel door.

Geschreven door BartKhorsandoppad