We vervolgen route A 317, die we al sinds gisteren rijden, richting Puebla de Don Fadrique. De route was al mooi, maar wordt steeds mooier. We klimmen hoger en hoger en komen over een prachtige pas op ruim 1600 m. Het wegdek is rond het vriespunt, dus we rijden langszaam en voorzichtig verder over deze haarspeldbochten ook al omdat de weg nog maar één rijstrook breed is. Tegenliggers zijn er nauwelijks, maar als we ze zien, moeten we even afremmen en aan de kant. Het landschap is ruig en lieflijk tegelijk, plukjes naaldbos op de hellingen, maar met voldoende doorzicht op kloof en bergtoppen. Sowieso vinden wij overgangen van landschappen vaak het mooiste. Eerder de bosrand dan het bos, eerder de kustlijn dan de volle zee, een stad vanaf de oever van een rivier, zoiets dus.

Dit gebied, we zijn tenslotte midden in het natuurpark Sierra de Segura, is ongerept, er is totaal niets aan bebouwing te zien. Met het zonnetje erop erg mooi om langzaam doorheen te rijden, daar hoef je geeneens voor te wandelen!

We stoppen hoog op een vlakte aan de voet van een nog iets hogere bergkam en picknicken er met onze yoghurt en thee. Aan de overkant graast een kudde wilde zwarte en witte schapen. Voor ons uit zien we ineens 2 heel donkere herten sierlijk achter elkaar tussen de bomen door rennen, maar meer waarschijnlijk zijn het gemzen.

Als we even bij een boompje plassen, doen we maar net of we die 3 lege bierflessen onder de boom niet zien liggen. Maar toch, waarom doen mensen dat? Ze nemen ze er toch ook mee naar toe, waarom dan ook niet mee terug? Die liggen hier misschien wel jaren in dit prachtige ongerepte gebied, want vergaan doen ze niet. We nemen ze toch maar mee op weg naar een afvalpunt later.

Gewandeld wordt er natuurlijk wel, maar niet te lang want we willen vandaag richting Murcia en de costa's. Op maps.me vinden we een wandeling van 2,5 uur heen en 2,5 terug. Daar willen we wel een stukje van doen. Maar na een half uurtje al wordt het pad volledig geblokkeerd door een grote poort met een boog erboven van een hacienda. Waarschijnlijk illegaal of dan toch half-illegaal gebouwd voor of met toestemming van een plaatselijke politicus met corruptie als hobby. Want zo in de middle-of-nowhere dient één zo'n villa midden in een natuurpark vast geen algemeen belang.

De dreigende gewapende bewaker kan onze aanwezigheid absoluut niet waarderen, want deze openbare weg is een "privé oprit". Geschrokken druipen wij af. Dit laatste is slechts een fantasietje hoor, want vandaag hebben we niemand gezien behalve de poort. Het voorval met de bewaker is gewoon "another story".

Het landschap onderweg is ontzettend afwisselend, de bergen en vergezichten wisselen voortdurend van vorm en kleur, de tocht vandaag is echt een feest. Na 1001 bochten rijden we ineens een hoogvlakte op met een kaarsrechte weg en één grote lege enorme vlakte met in de verte de volgende Sierra. Op een bepaalde manier ook weer best mooi.

We eindigen vandaag op een camperplek in het avondzonnetje aan de voet van een indrukwekkende tafelberg. Wat een variatie aan natuur op één dag op relatief zo'n klein gebied!

Geschreven door BartKhorsandoppad