Vandaag verlaten we met een beetje weemoed het schiereiland de Peloponnesos. Een prachtig deel van Griekenland waar we veel van hebben gezien, inclusief prachtige kusten en stranden. Maar waar we ook niet alles van konden zien, we houden genoeg over voor een volgende keer. We gaan vandaag naar Delphi via een paar mooie tussenpunten.

De eerste stop na 3 kwartier is het grote theater van Epidaurus. Het grootste tot nog toe en in heel goede staat uit de 4e eeuw voor Christus. En nog mooier: in originele staat met een paar kapotte, maar verder allemaal originele oude stenen. Want het is nooit geplunderd voor hergebruik, doordat het zo afgelegen lag. Met een uniek rond podium. En met zo'n goede akoestiek, dat er in de zomer bijna elke dag muziekvoorstellingen en Griekse tragedies worden opgevoerd. Helaas pas in de avond, dus dat gaat aan onze neus voorbij. Verder zijn er nog meer opgravingen gewijd aan de God van de geneeskunde, zoals een gezondheidscentrum, een stadion en paviljoen met geneeskrachtig water en heilige slangen.

De geplande route, die van de kust af iets door het binnenland gaat, staat groen gemarkeerd op de kaart en is wel mooi, maar niet overdreven. We zijn te verwend. Al gauw zien we de zee weer in de verte door de groene heuvels schemeren en rijden we het plaatsje Korinthe binnen. Ook hier is een archeologische site, maar die slaan we over. We rijden maar gelijk door naar het Kanaal van Korinthe, wat ooit uitgehakt werd voor de beroepsscheepvaart. Het spectaculaire bouwwerk is 6 km lang, gebouwd rond 1890 en het verbindt twee zeestraten. Het is slecht 23 meter breed en 9 meter diep, maar de oevers of beter de rotswanden zijn meer dan 60 meter hoog. Tegenwoordig varen er alleen nog plezierbootjes, die af en toe een slingerende bungy-jumper tegen de mast kunnen krijgen.

Daarna nemen we de tolweg, die wel een beetje eigenaardig beprijsd is. Er zijn geen tolpoortjes bij de op- en afritten, maar alleen op de weg zelf om de zoveel km. Je betaalt een vast bedrag voor een vast traject snelweg, in ons camper-geval ongeveer 6 euro voor 50 km. Daarna begint er weer een volgend traject met opnieuw betaalpoortjes. Alleen hebben ze die poortjes 500 meter vóór de afslag geplaatst, zodat je opnieuw voor het gehele volgende traject moet betalen voordat je de tolweg af kunt. In ons geval nog eens 7 euro. Oké, niet het einde van de wereld, maar 7 euro extra voor 500 meter is wel erg flauw. Zeker als je dat elke dag meemaakt als bewoner. Niet zo erg eerlijk bedacht door het Griekse ministerie van Verkeer, Waterstaat en Misleiding. Enfin, niet dat je er iets tegen kunt doen, maar dan zijn jullie er in elk geval voor gewaarschuwd.

Zodra we van de snelweg af zijn, blijkt Athene nog maar 25 km te zijn. Oeps, toch even naar toe dan? We zijn er samen eerder al geweest en Bart daarvoor ook al. We blijven bij ons eerdere besluit het dit keer over te slaan. Te heet en te veel gedoe.

Op het vasteland door het binnenland wordt de route wat vlakker en saaier, alhoewel de lappendekens van onafgebroken heel lichtglooiende landbouwvelden ook zijn charme hebben. We zien ook zwartgeblakerde heuvels die enige tijd terug zijn afgebrand, inclusief de nu verlaten bebouwing. Een mistroostig gezicht. In de verte zien we een enorme rookwolk, ook dit jaar is het weer raak met grote bosbranden. We rijden er links langs. Een stukje voor onze bestemming van vandaag rijden we weer de bergen in en wordt het weer heel mooi onderweg.

Pas na 6-en komen we aan bij een bergplaatsje iets voor Delphi, prachtig tegen de helling aan gelegen, waar we neerstrijken bij een klein kapelletje (een P4N) met waanzinnig uitzicht rondom op de vallei en het plaatsje: Arachova.

Geschreven door BartKhorsandoppad