Als dank voor het aangename verpozen, ruimden we gister met onze knijper nog even een vuilniszak vol troep op. Niet veel werk, maar het leidt tot iets schonere plekken en vaak met een na-ijlend effect. (Een paar uur nadat we dit opgeschreven hebben, zien we een Griekse vrouw aan de andere kant van het hek tot waar wij erbij konden met een grote vuilniszak in haar hand vuilnis oppikken. Echt waar!)
Het strandje loopt tegen de avond vol met Grieken uit de buurt, die even een avondduikje komen maken om af te koelen, best gezellig. Zeg maar zoals een Amsterdammer 's avonds na een warme dag een paar uurtjes gaat picknicken in het Vondelpark. Eén nachtje, dan vertrekken we hier weer.

In de krant lezen we dat "het gevoel, dat het in Nederland al sinds oktober regent", klopt. Er staat ook, "dat zoveel regen minder dan eens per honderd jaar voorkomt". Ondanks de omslachtige formulering in onze krant is het contrast met de extreme hitte in juni hier in Griekenland toch duidelijk. En zorgelijk ook.

Dat er inmiddels een EK gaande is, is ons compleet ontgaan. Niet alleen off grid, maar ook TV off.

De middelste vinger van dit schiereiland Peloponnesos heeft twee streken het ruige Máni Buiten en Máni Binnen. Er liggen grote bergketens, waardoor er ook veel wandelmogelijkheden zijn. Voor nu is dat echter te warm. De rit langs de kust naar de punt in het zuiden blijft mooi, slingerend stijgen en dalen, wisselende uitzichten op zee. De (bad)plaatsjes onderweg kun je met de camper beter niet inrijden (ondervinden we zelf) want de straatjes zijn stijf volgeparkeerd, zodat we ons er bijna vastrijden. Naar onze smaak zijn ze wat te druk, maar ze zijn kleinschalig toeristisch en wel gezellig.

Onderweg rijden we tussen eeuwenoude stenen muurtjes aan weerszijden van de weg. Dit gebied, Máni is tegenwoordig dunbevolkt, maar kent wel een rijke (christelijke) historie. Er is trouwens ook veel interne oorlog gevoerd door dorpen onderling. Kleinschalige maar daarom niet minder heftige stammenstrijd. Het leidde tot veel vestingen met hoge torens in alle dorpen. Vandaar af bekogelden ze elkaar, hoe hoger de toren hoe beter ze stenen konden katapulteren op de daken van hun tegenstander. Eén Europa was toen nog ver weg.

Er was hier trouwens ook een florerende slavenhandel in de 17e eeuw: Zowel Venetianen als Turken werden hier aan elkaar verkocht.

De uitbundige bloei van de oleander wordt inmiddels echt minder. Te warm en te droog. We rijden door het kustplaatsje Neo Itilo aan de westkant, waar de hele openbare boulevard geconfisceerd is door een plaatselijk restaurant. Tamelijk aggresieve (duidelijk zelfgemaakte) borden "verbieden" het parkeren en overnachten van campers langs de straat, tenzij..... je daar bij hen luncht of eet. Wij lezen op P4N dat sommige camperaars inderdaad geloven dat het de gemeente of politie is die het parkeren op de openbare weg verbiedt, tenzij je bij dat ene restaurant gaat eten. Dat lijkt ons stug, dit lijkt ons meer een geval van creativiteit van deze ondernemer. (Het komt overigens wel vaker voor dat restaurants op hun eigen parkeerterrein overnachten toestaan als je er eet, maar dan gaat het om een privé-terrein. Dan is het natuurlijk een prima deal.)

Wij rijden volgens plan door naar de oostkust van deze vinger, heel braaf naar een camping bij Gythion. Waar we een keurig plekje krijgen tussen prachtige oude olijfbomen op een behoorlijk lege camping die vanaf morgen helemaal vol gereserveerd is. Duits Pinksteren volgens de campingdame... huhhh? Het plekje is net te klein om onze luifel helemaal uit te kunnen draaien en geen zee te zien. Gelukkig zijn er bij het zwembad aan zee overdekte plekjes om te relaxen. En dat doen we met verve!

Geschreven door BartKhorsandoppad