Toen we gisteren terug kwamen van ons kloof-avontuur, reed de Duiter net weg en dus verkassen we naar de hoek, waar het uitzicht naar twee kanten op kloof en dorp nog net iets mooier is. En met schaduw.
De Belgen, die uitsliepen, blijken het laatste stuk ook gelopen te hebben, in de brandende zon. Ze hebben hetzelfde fietsenrek op de camper als wij en ook met wat schade eraan, maar dan aan het grote scharnier. Met een beetje olie en een rubberhamer lossen we dat samen snel op.
De Nederlanders, die trainen voor de 4-daagse, zijn pas heel laat terug. Hij is vreselijk over zijn grens gegaan in de brandende zon en verdwijnt onmiddellijk in zijn camper ondanks de avondwarmte. Sneu om te horen, maar inderdaad: als het genoeg is, is het genoeg, dan kan je beter stoppen.

Het binnenland van de Peloponnesos is heerlijk en prachtig, maar wel al loeiheet. Ancient Olympia ligt op de route naar de zuidelijke westkust aan zee, dat komt wel goed. De route erheen slingert er vrolijk en afwisselend naar toe, wegnummer 74.

Toen we in Griekenland aankwamen kocht Bart gelijk een kilozak met diepvries-worstjes. Handig voor op de grill of om in een gerecht te verwerken als er even niets anders voorhanden is. Bij nadere bestudering van de ingrediënten in het Griekse αλφάβητο (met de fotocamera in de app Google-translate) ontdekken we dat het niet alleen rund en kip bevat, maar ook veel mais en graan. En varkensvlees, wat Khorsand niet eet. En zo kon het gebeuren dat Bart gisteravond maar liefst 4 in de pan gebakken frikadellen te eten krijgt, want dat blijken het gewoon te zijn. Getsie! De rest van de zak belandt naast de garnalen, die al voor de houdbaarheidsdatum enorm stinken en zwaar bedorven blijken te zijn, ongescheiden in de vuilcontainer. De container waar we nu net naast zijn gaan staan. Gelukkig waait er inmiddels een warm, maar stevig windje.

Om 11 uur arriveren we in Olympia op de schaduwrijke camping met zwembad op 800 m van de entree van Ancient Olympia. We bezoeken eerst de historische site buiten en als het te heet wordt het museum binnen.

De site is echt de moeite waard, we lopen er ongemerkt 2,5 uur rond (met een beetje spierpijn van gisteren). We lazen over een oud olympisch sportveld (waar een enkele toerist inderdaad een sprintje trekt, onder het motto "ik heb ook gelopen op historische olympische grond"), maar gelukkig is er veel meer te zien. En niet te druk, erg warm maar met wat schaduw en wind.

Het museum is ook prachtig, zowel de collectie beelden, gebruiksvoorwerpen en wapens die hier gevonden zijn, maar ook de manier van exposeren is fijn. Met tekeningen die de gevonden fragmenten in een compleet plaatje laten zien.

Hoogtepunten voor ons zijn de twee originele beeldengroepen uit de timpaan van de voor- en achtergevel van de Tempel van Zeus en het beeld van Hermes gemaakt door Praxitoles in ongeveer 400 voor Christus. Daar kan de Italiaan M. Angelo 1900 jaar later zo maar zijn inspiratie uit gehaald hebben voor zijn meesterwerk de David (uit het 1504), ware het niet dat het schitterende beeld van Hermes pas in 1877 is gevonden bij de opgravingen in de ruïnes van de Tempel van Hera in Olympia.....

Geschreven door BartKhorsandoppad