In de bedding voor ons stonden twee 4-wheel-drives voor de nacht. Met kampvuur. Voor ons is dat laatste stukje van het paadje naar de bedding met de camper net te steil, maar we staan sowieso prachtig. Vanochtend lopen we de enige wandeling die we kunnen vinden, de canyon is gelukkig echt nog niet voor de massa ontsloten. Busladingen op sandalen en slippers kunnen deze wandeling ook echt niet maken en hoogtevrees is ook geen aanrader. Maar het is echt wonderschoon, zowel beneden als boven. Voor 12 uur zijn we terug bij de camper.
De drie dapperste kinderen van een Albanese schoolklas die hier even komen spelen, vragen aan ons in hun beste Engels om een plastic fles. Met de belofte om de fles na afloop van hun spel terug te brengen, geven we hun een fles mee. We willen namelijk voorkomen dat het plastic na afloop als afval in de beek belandt. En inderdaad brengen ze 'm na afloop netjes terug, alleen het dopje, die zijn ze kwijt. Opzet dus niet helemaal geslaagd. Khorsand zoekt nog wat lichaamsbeweging en gaat met onze vuilknijper nog even wat zwerfvuil te lijf. Veel vindt ze niet, het ziet er op deze plek best schoon uit, maar wel 4 doppen van pet-flessen. Missie geslaagd.
Later op de middag zien we dat ze de rotswand hebben volgekalkt met de naam van hun school. Hopelijk is het maar waterverf.
Als we na lummelen in de zon opkijken, spreekt het Belgische stel uit Mechelen, die eerder naast ons logeerden met hun nieuwe camper, ons aan. Ze hebben inmiddels Noord Macedonië bezocht en zijn alweer op de terugweg. Ze komen nog weer een nachtje naast ons staan.
Geschreven door BartKhorsandoppad