En dan regent het ook hier. Nog geen winterwonderland zoals in Nederland, maar toch een kentering. Na weken van mooi najaarszomerweer. We gaan maar eens op zoek naar wat musea hier. Er zullen toch ook wel Portugese schilders zijn? Het landschap is er tenslotte inspirerend genoeg voor.
En dan schijnt 's ochtends toch weer de zon, althans deze dag nog. Dus FLLLF met nadruk op Lopen, dat wel. Het wordt een medium wandeling langs de kust, het weer wordt onderweg wel wat wisselvallig.
In onze nieuwe tijdelijke Volkskrant lezen we dat we niet te benijden zijn ("Onze gelukszoekers in Spanje zijn niet te benijden."), hahaha, wat een heerlijke krant, nu al. Het zal toch niet cynisch bedoeld zijn?
Als we op de terugweg op het strand van Salema nog even gaan zitten (ook al weer een "vaste" gewoonte geworden), zien we een middelbare dame in de hoek tegen de rotsen aan in de weer met een mandje met bloemen en haar mobiel. Het mandje blijft niet drijven maar kantelt alle kanten op in de branding. De vrouw worstelt op meerdere fronten, dat is duidelijk. We weten de aanleiding niet maar vermoeden verlies en verdriet.
Als ze weg is, spoelen de bloemen voor ons aan op het strand. We verzamelen ze en zetten ze bij elkaar in het zand, zodat de zee ze kan opnemen.
Aangezien we morgen de hele dag regen met verkeersoverlast verwachten met het advies op hoger gelegen plekken te verblijven, blijven we nog maar een dagje op ons hooggelegen vrijbuitersveldje op de Eco-camping bij Salema. Een wandelingetje zal in de regen vast nog wel lukken en anders hebben we onze nieuwe krant altijd nog.
Geschreven door BartKhorsandoppad