Een ons welbekende PVV-stemmer belde ons gister na onze pindat op of we morele steun van hem nodig hadden en of we ons nog niet van de Algarve-rotsen hadden afgegooid. Dat stemde tot vrolijkheid en opgewektheid. In deze PVV-stemmer huist een goed en meelevend hart! En waarom ook niet. Laten we samen leven en in gesprek blijven met elkaar.
Voor vliegende insecten is het vast een heel goed jaar. De vliegen zijn er iets minder op de frissere dagen maar vandaag overdag zijn ze nog royaal aanwezig. De muggen zijn er sowieso nog in grote getale: elke avond meppen we er wel 10 neer en 's nachts houdt de rest ons uit de slaap. Muggennest in de camper? Die bestaan toch niet? We houden de dopjes maar goed op de afvalwatertank, maar eigenlijk weten we niet goed waar de muggen steeds weer vandaan komen.
Bij de ochtend koffie na wat huishoudelijke must do's: Khorsand doet yoga op een matje, links van Bart. En rechts van hem doet de jonge Duitser ook yoga. Zo vredig....
Het veld waar we staan verkleurt langzaam maar zeker in een Duitse enclave. Een aantal claimen onze plek voor als we vertrekken, want zij blijven hier tot februari.
Later op het strand zit een ietwat vermoeide moeder met 3 kleintjes op het strand te spelen. Als op een goed moment een langharige en -benige vriendin met haar vriend, gekleed in de laatste badmode, erbij komt, lijkt moeder een beetje te ontspannen. Tante Oranje Bikini speelt vol overgave met de kids en een goudkleurige voetbal. Maar niet voor lang. Als moeder dom genoeg voorstelt om met zijn allen met de kids in zee te gaan, legt tante Langbeen zich gelijk neer op de handdoek naast haar vriend in het zonnetje en mag moeder zich weer alleen volop met haar kids bezighouden. Na een uurtje neemt het fancy stel de handdoek op en verdwijnt met veel kusjes in de lucht richting terras. Of ze nog terugkomen met ijsjes voor de moeder en het jonge spul, dat zien wij helaas niet gebeuren.
Wij lezen en luieren tot de zon zijn kracht verliest en fietsen krachtig en snel de 1,5 km terug naar de camping, waar een geduldige dorade ligt te wachten om gebakken te worden.
Weer een mooie dag beleefd, zonder heel moe te worden.
Geschreven door BartKhorsandoppad