We hebben 3 nachten op de camping in Coimbra gestaan en zien nu inmiddels vooral heel veel campers. Slechts een enkele caravan en nog minder tenten zien we. En wij zijn nog steeds heel blij met onze buscamper en het comfort wat het biedt. Waarom zouden wij naar huis gaan, we hebben alles bij ons. We hebben gister nog wat klusjes gedaan, wassen, naai- en lijmwerk, een schroefje hier en daar aangedraaid en wat batterijen vervangen, watertanks gereinigd etc. En intussen gekeken naar waar onze buren mee reizen. Ja tuurlijk, die camperbusjes Volkswagen met uitvouwbaar tentdak zijn zeker wat mobieler in het verkeer, maar die moet je wel 's ochtends en 's avonds ombouwen om te kunnen slapen/wonen. In de regen zeker geen feest. En die grote Hymers, de integraalcampers en de half integraal campers (Fiat ducato bus, zoals de onze, maar met grote witte kunststof opbouw achterop) hebben best wel meer leefcomfort (met bedden waar je omheen kunt lopen en gescheiden douche- en toiletruimte) maar zie daarmee maar eens een parkeerplek te vinden bij de supermarkt of in een dorpje. Enfin, zo heeft elk type zijn voor- of nadeel, maar wij zijn superblij met onze keuze voor deze buscamper. En dat terwijl wij, voordat we deze kochten, nog geen dag met een camper op stap waren geweest.

Hoe dan ook, vandaag trekken we verder naar het zuiden. Genoeg over mevrouw Rowling en haar Harry P! We lezen over de N2. Een route met een reputatie zoals Route 66 in de USA.

Nog even langs de mooie jonge fietsenmaker die weliswaar geen tijd heeft om een gebroken spaak te repareren maar wel gratis 3 spaken mee geeft en met gebarentaal en wat Engels uitlegt hoe we dat zelf kunnen fiksen. Wat een schatje.

Al snel arriveren we bij een Romeinse opgraving in het plaatjes Conímbriga. Pas eenderde deel is blootgelegd maar dat is best al een grote opgraving om te bezoeken. Met veel mozaïekvloeren in heel goede staat en een thermen, een badhuis met grote luxe baden. Een groot forum en een amfitheater. Dwars door de eenvoudigere huizen heen is op een goed (of slecht) moment een metershoge en meterdikke verdedigingsmuur gebouwd. Echt dwars door de woningen van de minder welgestelden. Dus weg woning en de verdedigingwal die alleen de notabelen en bestuurders beschermde. Verschil in klassen is van alle tijden en vooral de klasse die goed voor zichzelf zorgt.

Wat ons opvalt is dat er met twee bouwmaterialen werd gebouwd: natuursteen losgestapeld en baksteen vermetseld. Op zich al bijzonder maar vooral omdat beide materialen in een zelfde bouwkundig element gebruikt zijn. Dus muren, bogen, vloeren en kolommen die deels uit baksteen en deels uit natuursteen bestaan. Het waarom ontdekken we niet. Gebruikelijk was het om dat bouwmateriaal te gebruiken wat in de omgeving voorhanden was, in dit geval dus natuursteen. Maar de Romeinen hebben inderdaad ook veel ervaring met baksteen, maar dan op plaatsen waar klei gewonnen kon worden.

De route onderweg is verder niet heel bijzonder (veel aansluitende bebouwing, rommelig, geen mooie bouwwerken, blijkt bovendien dat we niet de N2 maar de N1 hebben gevolgd, oeps) maar tegen 4en arriveren we op een camperplek in Nazaré. Het moet een mooi vissersdorpje zijn. We zitten op loopafstand van de kust en het strand.

Fatima: we wilden hier langs gaan want het is een belangrijk bedevaartsoord. Echter al dat moois is pas halverwege de vorige eeuw ontstaan (doordat 2 herderskindjes in 1917 Maria hadden gezien), waardoor al het heiligs daar pas rond de jaren 50 is gebouwd. De foto's op de website tonen dat ook. Verder lezen we geen noemenswaardige hoogtepunten, dus die extra 45 km om slaan we over.

En nu met mooie zeetongetjes op de plaat, staan we als echte gypsies in het vissersplaatsje Nazaré. Voor de zonsondergang nog net op tijd, morgen op het strand eten. En Nazaré bekijken, maar vandaag toch al wat foto's als voorpoefje.

Geschreven door BartKhorsandoppad