12 sept

Santiago de Compostela.
Met een beetje spijt in het hart verlaten wij onze prachtige overnachtingsplek tussen de koeien en paarden met het weidse uitzicht. Op weg naar Santiago.
Als je hier strak langs de kust rijdt zijn er grote inhammen en lagunes die vanaf de rotsachtige kust het land inschieten. Het leidt tot prachtige uitzichten onderweg vanuit de rijdende camper. Ook zie je hier veel wad-achtige plekken, waar de zee met eb droog valt, en er slik-achtige begroeide watergebieden overblijven waar vogels kunnen foerageren.

Iets verder van de kust is het minder mooi onderweg, veel rommelige bebouwing en industrie. In Spanje lijkt de ruimtelijk ordening wel iets wat spontaan ontstaat.
Wat opvalt is dat heuvels volledig worden bebouwd tot en met de toppen, waardoor je de vormen in het landschap verliest. Anders dan in Italië en Frankrijk waar de toppen van bebouwde heuvels ongerept blijven en het landschap minder aangetast lijkt. Langs de route zien we veel groepen wandelaars/ pelgrims die in dit stuk best veel langs de grotere wegen moeten lopen.

In Santiago vinden we een eenvoudige camperplek hoog boven de stad met een busverbinding naar het centrum. We laten de fietsen dus lekker op het fietsrek.

Het oude centrum is niet heel groot, wel oud en authentiek, maar uitsluitend religieus. Dat was natuurlijk te verwachten, zelfs de musea hebben voornamelijk religieuze collecties. De basiliek Santiagio de Compostela is prachtig. Betrekkelijk sobere romaanse basiliek (dikke muren, ronde bogen, kleine ramen, voorloper van en eigenlijk wat lomper dan de latere gotische kathedralen. En basiliek omdat het daglicht boven de zijbeuken rechtstreeks het middenschip in valt).
De buitenzijde is recenter , gemaakt van donker zandsteen, rijk versierd met beelden maar niet bombastisch. Best mooi.
De altaren binnen zijn het pronkstuk. Barok met overdadig veel bladgoud. Iets te veel naar onze smaak. En dat hier de beenderen van apostel St Jakobus liggen, kan je niet ontgaan.

Het beroemde plein voor de basiliek, Plaza del Obradoiro, is prachtig en gezellig. Aan het plein ligt ook het Hostal de los Reyes Católicos uit 1499. Het diende destijds voor de opvang en verzorging van de pelgrims. Tegenwoordig is het Paradores de Santiago een bijzondere locatie om te overnachten in Santiago. Paradores zijn Spaanse staathotels, die de overheid heeft gevestigd op unieke historische locaties om zo deze mooie gebouwen te kunnen behouden

Intussen worden er op het plein steeds foto's gemaakt (met veel applaus) van de jongeren die met de rugzak triomfantelijk boven het hoofd, als ware het een voetbal-cup, het einde van de volbrachte wandeltocht vieren.

Daarna gaan al die pelgrims op in de meute en transformeren in gewone toeristen. Vaak wel op hun sokken of blote voeten en met een Jakobs-schelpje om hun nek of aan hun rugzak.

We bezoeken nog maar even het naastgelegen stadspark. Als wij eindelijk toe zijn aan een drankje met tapas, blijken die gekke Spanjaarden hier in Galicië hun tent dicht te gooien, precies tijdens ons borreluur! Het moet niet gekker worden.

Na helaas dan maar een broodje falafel keren wij met de bus terug
richting camper. Eén middag Santiago de Compostela blijkt voor ons genoeg. We wilden het graag gezien hebben, morgen weer verder.
Naar de ria's aan de kust. Een soort fjorden.

Geschreven door BartKhorsandoppad