Onderweg naar Tirana is van alles te zien. Leuke woorden bijvoorbeeld zoals Kudjes, Shitjes en Gajus. Langs de hoofdroute verkopen ze in de berm van alles en nog wat. Fruit natuurlijk, maar ook meubels, Albanese luiten en gitaren, één verkoper biedt zelfs levende dwergkonijnen in opgeheven hand te koop aan. Je kunt er tenslotte maar plotseling om verlegen zitten onderweg.
Op de ondergelopen camping vanmorgen stonden we naast een paar 50-ers uit Mechelen, die voor het eerst met hun nieuwe camper een grote reis maken. Het enthousiasme spat er vanaf. Ze zijn pas kort onderweg maar hebben ook beduidend minder tijd dan wij. Hij legt snel en handig contact en we wisselen camperinfo en mooie plekken uit. Een aardig stel, waarin we wel iets van ons zelf herkennen. (Is dit niet stiekem een retorisch compliment?). De mooie Park4Night bij hun woonplaats bij een oude fabriek waar wij eerder eens overnachtten is nu een opvangplek voor asielvragers in België.
In de file onderweg zien we weer mooie staaltjes van Albanees rijgedrag. Inhalen waar het echt niet kan en creatief-met-voordringen 2.0. Gelukkig gaat het allemaal niet met heel hoge snelheden.
De finale van het Eurovisie Songfestival met een gediskwalificeerd Nederland maken wij mee in de Albanese hoofdstad. Onze punten geven we dan maar aan Albanië. O nee, die ligt er al uit. Dankzij onze 100 gB internet kaart blijven we connected met heel Europa. En met jullie!
In Tirana ligt midden in de stad naast het leuke wijkje Blloku, een stadion. Voetbal bewijst ons opnieuw goede diensten. Het parkeerterreintje lijkt niet erg ruim, maar we vinden een plekje naast een minder-validenplek en met de fietsen eraf en het fietsenrek opgeklapt, passen we net op de plek. Het platte plantje onder onze neus, zal na ons vertrek gerust wel weer rechtop gaan staan. Van het ticket-meisje mogen we 24 uur blijven staan. Top.
De rest van de dag is voor Tirana. Geen douze points helaas. Maar wel eerst een verfrissend onweersbuitje.
Geschreven door BartKhorsandoppad