Al 37 dagen weg van het vaste huis, waar het 's nachts vriest en overdag rond de 10 graden is. Hier was het vanmiddag in en buiten de camper 26 graden. Al vroeg in de ochtend kwamen de eerste auto's van de dagjesmensen/strandgangers het parkeerterrein al op rijden.
Mike is in de ochtend een stuk wezen fietsen naar Águilas. Daar heeft hij het fort/kasteel van San Juan de las Águilas bezocht. Meer dan 300 treden tot het hoogste punt, want de lift die bij het laatste stuk stond, was kapot. Goede training.
De entree was (zondag?) gratis. Het fort is gebouwd in de achttiende eeuw (1756) ter bescherming van Águilas en Lorca tegen aanvallen vanuit zee door Barbarijse zeerovers. Op een informatiebord was te lezen en te zien hoe de kanonnen de omgeving onder vuur konden nemen. Er waren verschillende ruimtes die informatie verschaften over de geschiedenis en natuur van deze omgeving, helaas allemaal in het Spaans. In de prehistorie woonden hier al mensen en de Romeinen hebben hier ook hun invloed gehad toen ze Carthagena opbouwden. Mike is nog een stukje over de boulevard gefietst en toen teruggereden.
Zijn route werd belemmerd door een Palmpasenoptocht. Kruisen, vaandels, palm- en olijftakken werden meegevoerd net als het mariabeeld en Jesus met een ezel. Kinderen deelden snoepjes uit en twee grote muziekkorpsen liepen mee.
Na de optocht is Mike verder gereden en bij de rotonde net buiten Águilas is hij ergens verkeerd gereden. Hij kwam tussen de akkers en de nylon kassen terecht. Op een gegeven moment hield het asfalt op en werd het een hobbelig pad met veel losliggende steentjes, maar hij kwam wel uit bij de laatste rotonde die naar de camperplaats leidde en de fietsbanden zijn heel gebleven.
Om kwart voor een zijn we naar het bruin geverfde restaurantje gegaan om een hapje te eten. Ze hebben een lang terras met zeezicht. De keuken ging pas om half twee open, maar warme tapashapjes werden wel geserveerd. Het was maar goed dat we zijn blijven zitten, want het terras liep in korte tijd vol.
We hebben heerlijk gegeten voor niet te veel geld.
Na het eten hebben we zon en schaduw afgewisseld. In de schaduw was het door het beetje wind al gauw te fris, we beginnen al op Spanjaarden te lijken.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis