De hele nacht motregen. 's Morgens konden we droog servicen. Net buiten Ommen hebben we een camperplaats gevonden op anderhalve kilometer van het Nationale Tinnenfiguren Museum.
Na de lunch stapten we op de fiets en prompt begon het te miezeren. In Ommen aangekomen was het weer droog. We hadden nog even tijd om door het centrum te lopen voor we het museum in mochten.
We liepen langs het vrij toegankelijke Historisch Rijwiel Ommen, waar oude rijwielen te zien waren. Veel van de rijwielen heeft men gewoon gekregen, bijvoorbeeld van mensen die een schuur gingen opruimen.
We hadden hier langer rond willen kijken, maar door ons tijdslot bij het museum moesten we eerder weg. Na het museumbezoek was dit rijwielmuseum al dicht.
We hadden onderweg de tip gekregen om naar het Tin Museum te gaan, maar dat is de verkeerde benaming.
Het heet namelijk: het Nationale Tinnenfiguren Museum!
Er is niets te zien van tinnen kannen, -bekers en -schalen, maar er waren duizenden zeer gedetailleerde tinnen figuren die met grote precisie, creativiteit en geduld ontworpen, gemaakt en beschilderd zijn. Vaak zijn ze daarna geplaatst in een diorama. Dit alles vaak vooraf gegaan door een studie naar de geschiedenis van wat men wil laten zien.
Wat een uren, dagen, maanden geduld.
We hebben er twee uur rondgekeken, maar hadden makkelijk nog langer kunnen rondkijken.
Het was echt verrassend en de moeite van het bezoeken waard.
Mike heeft erg veel foto's gemaakt en een filmpje dat op YouTube staat, zie onderstaande link.
Terug bij de camper heeft Mike zijn geocachespullen gepakt, want Ommen heeft lekker veel caches. Mike heeft er vier gevonden.
Rond etenstijd ging het snel afkoelen en ontstond er een mooie grondmist.
YouTube-link naar het defile met de gouden koets:
https://youtu.be/ATQNZZdBOQI Geschreven door De.Vlietjes.op.reis