We hebben niet erg goed geslapen Het was onrustig gedurende de nacht door het vele verkeer dat al vroeg en soms hard door de straat reed.
We hebben vuilwater kunnen lozen in een put dicht bij de camper en Mike heeft een paar keer met een jerrycan heen weer gelopen naar een watertappunt. Wilma heeft de kefir gezeefd en in een fles gedaan
Na dit "zware" werk zijn we op een bankje in het zonnetje gaan zitten. Even later kwam onze Nederlandse achterbuurvrouw Esther er bij zitten. Het was inmiddels koffie/theetijd. Wij zorgden voor de vloeistoffen en Esther had lekkere zoete hapjes o.a. de vette baklava meegenomen. Was dat even boffen!
Na de koffieboel opgeruimd te hebben zijn we met z'n drieën naar het stadhuis gelopen om de parade van de Ochi-dag bij te wonen.
Eerst was er een ceremonie bij het monument voor gesneuvelde soldaten met Griekse-Orthodoxe priesters, politie, militairen, vaandeldragers en bobo's. Na afloop gingen deze mensen naar het begin van de parade/straat, waar de andere mensen van de parade al stonden opgesteld.
Het grootste deel van de mensen in de parade waren de scholieren van basisscholen tot en met eind gymnasia. De scholieren probeerden allemaal te marcheren. Vaak liep een leerkracht met een klas mee die met een fluitje, links, rechts, links, floot. Naarmate de leerlingen ouder werden, ging het marcheren beter.
In Naplio zagen we twee jaar geleden meer muziekkorpsen meelopen, die het marcheren makkelijker maakten. Bij deze parade liepen meer mensen mee in klederdracht.
De hele tijd hebben we zon op onze gezichten gehad, wat 's avonds wel te voelen was.
In de drukte hebben we een plekje buiten op een terras in de schaduw gevonden.
Na het eten zijn we terug gelopen en hebben we van de ondernemende, alleen reizende Esther afscheid genomen. Zij gaat via Albanië en Kroatië richting Leiden.
Wij zijn na het afscheid met een veerbootje naar het eiland Nisi gevaren(2 euro p.p.). Op dit eiland zijn een paar kloosters/kerkjes en is het Ali Pashamuseum.
In het museum waren veel zaken te zien die gingen over Ali Pasha, maar ook over wapens en kleding uit die tijd.
Ali Pasha(Pasja), de Leeuw van Ioannina,1741-1822, was 32 jaar lang een hardvochtige heerser die ook rechtvaardig en progressief kon zijn. Hij is geboren in een plaatsje dat nu in Albanië ligt en overleden in Ioannina. Hij was gouverneur van Albanië en Epirus. Op oudere leeftijd is hij een christelijk huwelijk met een jongere vrouw aangegaan.
Vanaf 1810 begon hij een eigenzinnige koers te varen, trok hij zich weinig aan van de sultans in het verre Constantinopel. Hij zocht toenadering tot het VK en Frankrijk en steunde openlijk de Griekse verzetstrijders, de kleften.
Dat wekte ongenoegen van sultan Mahmud II. In 1820 werd hij beschuldigd van hoogverraad en rebellie. De sultan stuurde een leger en belegerde twee jaar lang Ioannina. Op 81 jarige leeftijd vluchtte Ali met zijn vrouw naar het eiland. Hij werd op dit eiland misleid en van bovenaf door het plafond neergeschoten en onthoofd. Zijn afgehakte voeten en hoofd werden bij de Fethye Moskee begraven. Zijn vrouw werd ongemoeid gelaten.
Terug bij de camper hebben we onze spullen opgeruimd en zijn we teruggereden naar een plek naast de Fiatgarage.
Gereden afstand. 12km.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis