Om tien uur verlieten we de camping met de lieve zwerfhonden en -katten. De TomTom stond op tolwegen vermijden, daarom werden we over kleine wegen over het "platte"land en langs de kust geleid. Gewoon een mooie toeristische route.
De laatste dertig kilometer was grotendeels langs de kust met lange stranden, waar je overal je camper aan zee zou kunnen zetten.
Onderweg hebben we onze gasfles bij laten vullen.
Tijdens deze rit leidde de TomTom ons via een steeds smaller wordende weg door een dorpje. Om niet vast te lopen, zijn we gestopt. Bleken we gestopt te zijn bij koude thermaalbaden met ijzerhoudend water.(Kokkino, N39 49 57.42 E22 47 09.68). Daar hebben onze koffie gedronken. Terwijl Mike met zijn zusje aan het bellen was, werden we door een Griek uitgenodigd om koffie te komen drinken, maar omdat Mike nog aan het bellen was, heeft Wilma dit aanbod afgeslagen. Toch leuk zo'n uitnodiging.
Om een uur zijn we op een mooi plekje aan de zee met grote golven gestopt.
Mike is er natuurlijk al in geweest. Op deze plek is ook een stranddouche aanwezig.
We kwamen tegelijk aan met een Tsjechische camperbusje. Uit zijn gebrekkige Duits begreep Mike dat de Tsjech een probleem had met zijn zonnepaneel op zijn dak, maar hij kon niet op het dak komen. Hij hoopte dat wij een ladder bij ons hadden. Mike kwam toen op het idee om de campers vlak naast elkaar te zetten. Via ons bed en dakluik kon hij overstappen en met ducttape en een tang is het stekkertje vastgezet.
Toen we lekker in het zonnetje zaten te lezen, werden we telkens lastig gevallen door veel vliegen. Voor het eerst deze reis hebben we een klamboe van de IKEA aan de luifel opgehangen. Stoelen er onder en we konden vliegenvrij lezen.
Mike is om vier uur naar een kleine strandtent gegaan om een ouzo(Griekse anijsdrank met dropsmaak) te drinken. De eigenaar zei dat hij geen ouzo had(te chemisch) maar wel tsiporo(zo klonk het) die hij zelf gemaakt had. IJsblokjes en koud water erbij, heerlijk! Maar hij vond dat er nog iets bij moest. Ik kreeg er dunne, beetje zure visfiletjes met een witte dipsaus bij. Smaakte goed.
Op een gegeven moment werd ik betrokken in de gesprekken van andere gasten, een jong Oostenrijks stel en een Grieks-Canadees stel van onze leeftijd dat deels in Griekenland en Canada woont. De eigenaar van de strandtent zette op een gegeven moment een koude schotel met wat lekkers op tafel(wildzwijn, uien en champignons, kruiden), wat later kwam er ter afsluiting een bord met bollen ijs op tafel. Het was erg gezellig. Mike was hem na afloop drie euro verschuldigd!
Gereden afstand: 65km.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis