Dag 14: Naar de Vikoskloof en naar Kastraki
Griekenland, Ioannina
Soms is er een vluchtstrook met doorgetrokken streep, dan ga je met een wiel op de vluchtstrook rijden en dan halen ze in.
De bromfietsrijders hebben zelden een helm op. Het gaat allemaal relaxed. Ook toen we via een achteromweggetje Mesovo in kwamen rijden. Het is een druk bezocht wintersportplaatje, vooral op zondag, en de smalle weg er doorheen is voor twee richtingen. Spiegels ingeklapt een stukje naar rechts en elkaar op een paar centimeter passeren, het gaat allemaal en niemand die zich druk maakt en toetert! Helaas konden we daar echt niet parkeren, want wee haddendaar graag rond gelopen. De fiets was misschien een mogelijkheid geweest. Het zou wel een hele klim terug geweest zijn.
Vanmorgen zijn we eerst naar Monodendri gereden om naar een mooi uitzichtpunt te wandelen, van waar je de Vikoskloof in kunt kijken. De kloof(zeker 20km lang) werd in 1997 zelfs in het Guinnessbook of records vermeld. Op sommige plaatsen is de kloof meer dan 900m diep.
Het schijnt een mooi wandelgebied te zijn als je ziet hoeveel mensen er met rugzakken, stokken en bergschoenen naar toe gaan. Wij hebben ons beperkt tot het uitzichtpunt. Voor de nog steeds snotterende en hoestende Wilma is in normale omstandigheden een lange helling terug naar de camper al niet fijn, maar ze heeft het gehaald en het lijkt of ze het ergste van de verkoudheid gehad heeft.
Dezelfde weg moesten ook weer terug tot vlakbij Ioannina. Vandaar naar Metsovo en toen naar de camping van Kastraki. Dat hoort weer bij de gemeente Kalabaka, waar de beroemde hoog op de rotsen gelegen kloosters van Meteora zijn. Die gaan we natuurlijk bekijken. De weg naar de camping was prachtig, wat een vergezichten, herfstkleuren, klimmen, dalen, stenen, kuilen en weggeslagen stukken wegdek ontwijkend. Op deze route kwamen we loslopende schapen, paarden, koeien en honden tegen. De herders hier hebben hele grote honden, ze lijken een beetje op een afgeslankt model St.Bernardhond. Bij een primitieve boerderij zagen we zulke honden zich te goed doen aan stukken koe. We zagen een hond die aan een onderbeen, met de hoeven er nog aan, bezig was. Een andere hond was bezig met de kop van de koe.
Er was weer genoeg te zien.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Spannend weer allemaal, dat verhaal van die kop van de koe: brrr. Maar ja ik ben dan ook een echte schapenkop van geboorte. Mooie foto's, fijn om dat ook allemaal te zien die dorpen en bergen. Beterschap Wilma, kun je niet even stomen met een keteltje water. Oud middeltje van mijn moeder: glaasje water met wat suiker erin. Houdo en goede reis verder. Els M-H.
Els Mampaeij-H 2017-10-02 21:52:44
Gelukkig gaat de verkoudheid van Wilma al over....gewoon rustig aan doen en het lichaam de kans geven.om te herstellen! Mooi gebied daar. Ik ben er ook geweest. De kloosters op de hoge overlijden bij Meteora zijn echt ongeloofwaardig apart. Je snapt niet dat dat zo met mankracht een.klooster op is gebouwd! Ben benieuwd hoe het er nu uitziet! Ik ben er 45 jaar geleden op mijn 18 de geweest. Het zal heel anders zijn...of juist niet?
Inge 2017-10-04 11:35:08
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
