Vannacht moest er iemand een paar keer heel hard langs de campers rijden, zodat de camper zelfs schudde, maar daarna konden rustig geslapen.
Deze zondag, Pasen, werden we wakker met een zonnetje en een kalme zee.
We hebben helaas geen kerkklokken horen luiden voor een paasmis. Dit jaar valt orthodox Pasen op dezelfde dag als het christelijke Pasen. 2017 was de laatste keer en 2032 is de volgende keer.
Pasen heeft altijd een memento mori tintje omdat mijn vader op een eerste paasdag is overleden, terwijl zijn datum van overlijden 2 april 1972 was.
Wilma had nog wat paasdingetjes meegenomen en natuurlijk hoorde er een hardgekookt eitje bij het ontbijt.
De dag hebben we in gepaste rust doorgebracht in de camper die redelijk koel bleef.
Na de lunch heb ik een fietstocht van 31 km uit de Komoot-app gereden. Net buiten Hiramë werd ik met een 10% helling geconfronteerd, maar boven gekomen!
Er zaten heel wat beklimmingen in, dus ook afdalingen. Zo reed ik hoog boven zeeniveau en zo weer op zeeniveau!
We deden maar weer eens gek en gingen iets over zeven uur nog een keer in hetzelfde restaurant eten.
Er werden geen pastagerechten geserveerd, want de oma die deze gerechten maakt was vandaag vrij en het restaurant sloot om half negen vanwege de Pasen.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis