De camperplaats, waar we overnacht hebben, was heerlijk rustig, zelfs op de vrijdagavond, want dan willen jongeren nog wel eens rondhangen en/ogf luidruchtig zijn.
Vanmorgen zijn we 700m het dorp omhoog gereden naar de geldautomaat ATM Pirea die verstopt zat tussen een oude benzinepomp en een kleine supermarkt/kruidenier.
Na geld gepind te hebben, zijn we gekeerd om op weg te gaan naar Edessa.
In Edessa aangekomen hebben we de borden "waterfalls" gevolgd om op een kleine parkeerplaats uit te komen waar wij onze 7m lange camper met zijn kont naar achter in een parkeervak konden krijgen. We hoefden maar een paar meter te lopen en je zag de watervallen al. Het water kwam met grote hoeveelheden donderend aangestroomd. Langs trappen kon je aan de voet van een grote waterval komen. Als je er voor stond, werd je langzaam nat door de wegstuivende waterdruppeltjes. Je kon ook achter de waterval komen. Bij de waterval was een kleine druipsteengrot waar je voor 50 eurocent in kon. Was niet bijzonder. Op het terrein bevond zich een gratis te bezichtigen openluchtmuseumpje, een gebouw met resten van een watermolen en daarin een reptielenhuis met veel slangen. Vlak voor het openluchtmuseum is nog en terras. Hier was het een stuk rustiger dan het terras bij de watervallen.
We hadden bij het binnenrijden van Edessa dat er een oude Byzantijnse brug was. Met Google Maps/Maps.Me reden we naar deze brug. Bij een kleine rotonde op i min rijden van de brug was een grote gratis parkeerplaats. Naar de brug was het toen nog maar 2 minuten lopen. Mike heeft foto's gemaakt van de brug. Op de parkeerplaats hebben we geluncht.
Na de lunch zaten we al gauw op een ruime tweebaansweg die hele stukken ook vierbaans was. Wat een luxe om zo weer over een grote weg te kunnen rijden.
Op een gegeven moment kwamen we op een tolweg(max. 130 km/h). Na een flink aantal kilometers kwamen we bij een tolstation. De man in het hokje draaide een meetarm richting de bovenkant van de camper om de hoogte te meten. We dachten zes euro kwijt te zijn, maar we hoefden maar euro 2,40 te betalen, had hij zeker op het laagste punt gemeten.
Tussen Edessa en Thessaloniki zagen we in de vlakte heel veel fruitbomengaarden. Verderop werden die vervangen door katoenvelden. Kilometerslang lagen er katoenpluizen in de kant van de weg. We passeerden een katoenverwerkendbedrijf waar vrachtwagens volgeladen werden met katoenbalen. Na de katoenvelden volgden de olijfboomgaarden. Aan het eind van deze rit passeerden we een groot meer, maar het WoMo-boekje stuurde ons door naar en nog groter meer.
De Wohn Mobilboekjes zijn zeer gedetailleerde boekjes van een Duits camperechtpaar met heel veel reiservaringen. Ze komen vaak op heel verrassende plaatsen. We zijn hier op een plateau gaan staan(N40 41 27,09 E23 27 56,99), maar pal aan het water was ook mogelijk geweest.
We hebben de stoelen buiten gezet en een parasol opgezet. Toch campinggedrag, maar er is hier toch niemand. Natuurlijk hebben we even gezwommen. Toen het donker werd, bleek aan het grote aantal kleine vliegjes/motjes in de camper dat we een raam open hadden laten staan zonder horregaas. Wij blij met onze vliegenmepper. Het plafond boven een lampje is helemaal zwart van de vlekjes!
Gereden afstand: 164km.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis