Gisteren een stukje tekst vergeten: Vlak voor de camping passeerden we een mooi, (nieuw?) kerkje met een klein kerkhohje erachter. Mike is even wezen kijken op het kerkhof De zerken stonden allemaal met de rugzijde naar de achterkant van de kerk. Bijna elk graf had aan het hoofdeinde een soort vitrine met daarin een foto van de overledene of foto's van de overledenen, een olielamp, een icoontje en een bloemenkrans aan het kruis.
De camping was eenvoudig en de spullen waren gedateerd, maar met schone was, lege toilet en lege vuilwatertank zijn we naar Nafplio/Nauplion gereden. Vlak voor Nafplio, bij een rotonde, was een tankstation waren we ook drinkwater mochten tanken.
We hebben een plaats langs het hek van het haventerrein waar de cruiseschepen en grote jachten aanleggen. Na 100m lopen ben je in het gezellige stadje.
Nafplio, genoemd naar een zoon van de god Poseidon, is regelmatig belegerd geweest(Venetianen, Turken, Venetianen, Grieken). Van 1829 tot en met 1834 was de stad de eerste hoofdstad van het bevrijde Griekenland. Het Griekse parlement kwam hier voor het eerst bijeen in de voormalige Vouleftikomoskee. De eerste president Kapodistrias werd hier op 9 oktober 1831 vermoord.
Het is een levendig stadje met in het centrum smalle straatjes met mooie, soms ook dure winkeltjes afgewisseld met restaurantjes. Ingesteld op cruiseschippassagiers.
Het was even zoeken, maar we hebben de toeristeninformatie gevonden in de hal van het stadhuis.
's Middags is Mike gaan fietsen, flink berg op, naar een baai met strand net buiten de stad waar je zou kunnen staan met een camper. Waarschijnlijk voor een volgende keer. Tijdens die fietstocht kwam hij bordjes Palamidi tegen. Daar is hij ook naar toe gefietst. Mooi uitzicht!
Palamidi is een grote Venetiaanse citadel(1714) genoemd naar de zoon Palamedes van Nauplios. Het fort zou bestand moeten zijn tegen de toenmalige artillerie, maar in 1715 viel het al in Turkse handen na een belegering van een week. In 1822 werd het na een campagne van 18 maanden door Griekse rebellen heroverd.
Tegenover ons ligt een vesting op een klein eilandje, Bourtzi. Het fort verdedigde de enige bevaarbare geul in de baai die met een ketting afgesloten kon worden. Tot 1930 deed het dienst als dienstwoning van de beul.
Morgen is het 28 oktober, een nationale feestdag. Op deze dag in 1940 werd Griekenland voor een ultimatum gesteld door de Italianen. Ze moesten zich binnen drie uur overgeven(aan Mussolini). De Griekse premier Metaxas antwoorde met "OCHI" wat "NEE" betekent. Het mondde uit in een strijd die door het zwakke Griekse leger met slecht wintersweer in de bergen van het Italiaanse protectoraat Albanië werd gewonnen. Op 14 november 1940 begonnen de Grieken zelfs aan een tegenoffensief, pas ver in Albanië werden ze gestopt omdat de Duitse soldaten Griekenland op 6 april 1941 binnenvielen. Die bezetting duurde 4 jaar.
Deze 28e oktober wordt altijd gevierd met defilé's en parades. De archeologische plaatsen en musea zijn dan gratis te bezoeken!
Op aanraden van een jong Engels stel met een oud campertje zijn we naar een goed bezocht restaurant geweest. Lekker vis gegeten met een karaf Retsina, de naar hars smakende witte wijn.
Intussen staan we met een stuk of tien campers langs het hek. Op de achtergrond horen we het geronk van een koelwagen die ook op het terrein staat. Als je er niet op let, kan je er prima bij slapen.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis