Dag 45. Kavala en naar een camperplaats in het achterland.
Griekenland, Stavroupoli
Het was zondag, dus mochten we uitslapen en wel tot half negen. Op het meer was weinig rimpeling te zien en het zonnetje scheen. Dat beloofde een warme dag te worden, dus rustig aan was het motto.
Na de koffie van half elf zijn we verder oostwaarts gereden. Na tien kilometer was er een rustplaats waar een geocache moest liggen, maar helaas niet gevonden.
Naar Kavala rijdend hebben we over drie soorten wegen gereden: binnendoorweggetjes, provinciale wegen en vierbaanswegen(zonder tol). Voordat we weer op een vierbaansweg kwamen, kwamen we bij de Leeuw van Amphipolis. Dit monument is in de 4e eeuw v.C. opgericht ter ere van Laomedon van Mytilene die een belangrijke generaal was van Alexander de Grote, koning van Macedonië. Tussen 1912 en 1932 zijn in de omgeving de stukken van dit monument gevonden. Dankzij een Amerikaanse ambassadeur in Griekenland zijn is er geld ingezameld om het monument te herstellen.
Voor Kavala zag Mike een bordje dat een servicepunt bij een tankstation aangaf voor campers. We hebben alle service kunnen doen en meteen maar een hapje gegeten in het koele wegrestaurant.
In Kavala, een levendige havensstad, hebben we ons best moeten doen om in het centrum een geschikte parkeerplaats te vinden. We vonden een grote parkeerplaats en we wilden de camper in het midden in twee vakken zetten, waar geen enkele auto stond. Dat mocht niet! We moesten precies in een vak aan de zijkant gaan staan. Voor de camper was gelukkig erg veel ruimte om andere auto's te laten passeren. Bij terugkomst was er nog geen auto, ook niet in het midden bijgekomen. Waarom zo moeilijk doen?
Na tien minuten lopen waren we bij het aquaduct van deze stad, de "kamares". Dit aquaduct is gebouwd in de eerste helft van de 16e eeuw.
Heuvel op, behoorlijk steil soms, is Mike alleen naar het fort gelopen. Vanaf het fort heb je een prachtig uitzicht over de stad en de haven. Het fort is in dezelfde tijd als het aquaduct gebouwd op de resten van een Byzantijnse Akropolis die in 1391 verwoest was. Bijna gewoontegetrouw keek Mike even op zijn geocaching-app of er misschien een geocache in het fort verstopt was. En ja, hoor. Vlakbij de plaats waar de cache moest liggen, kon Mike niks vinden tot hij mensen over de muur boven hem zag lopen en daar vond hij de cache precies boven de plaats waar hij was wezen zoeken. Er is nog meer te zien en te bezoeken, maar het was warm en we willen ons niet overvoeren met indrukken.
Na Kavala hebben we een stuk de kust gevolgd om daarna via een meestal klimmende en kronkelende weg naar de camperplaats in het achterland te rijden. Langs deze weg hebben we drie grote marmergroeven gezien.
Kwart over vijf kwamen we op de gratis camperplaats aan die beschreven stond in het WoMo-boekje. Het was even zoeken, want het is een plaats waar je normaal niet zou komen. We kwamen uit op een open terrein met in het midden veel schaduw gevende bomen met tafeltjes en stoeltjes. Iets hoger stonden twee oude wagons. Een was een soort ontmoetingsruimte(zie foto) en de andere was een barretje. Er waren vier paarden waarop volwassenen en kinderen en ritje konden maken.
Een blikje bier kostte een een euro. De eigenaars waren helemaal verguld dat hun plekje in het WoMo-boekje stond.
Het is nu pikkedonker, iedereen en de paarden zijn weg. We staan helemaal alleen en rondom horen we alleen maar krekels/cicaden en in de verte een blaffende hond.
Gereden afstand: 169km.
Na de koffie van half elf zijn we verder oostwaarts gereden. Na tien kilometer was er een rustplaats waar een geocache moest liggen, maar helaas niet gevonden.
Naar Kavala rijdend hebben we over drie soorten wegen gereden: binnendoorweggetjes, provinciale wegen en vierbaanswegen(zonder tol). Voordat we weer op een vierbaansweg kwamen, kwamen we bij de Leeuw van Amphipolis. Dit monument is in de 4e eeuw v.C. opgericht ter ere van Laomedon van Mytilene die een belangrijke generaal was van Alexander de Grote, koning van Macedonië. Tussen 1912 en 1932 zijn in de omgeving de stukken van dit monument gevonden. Dankzij een Amerikaanse ambassadeur in Griekenland zijn is er geld ingezameld om het monument te herstellen.
Voor Kavala zag Mike een bordje dat een servicepunt bij een tankstation aangaf voor campers. We hebben alle service kunnen doen en meteen maar een hapje gegeten in het koele wegrestaurant.
In Kavala, een levendige havensstad, hebben we ons best moeten doen om in het centrum een geschikte parkeerplaats te vinden. We vonden een grote parkeerplaats en we wilden de camper in het midden in twee vakken zetten, waar geen enkele auto stond. Dat mocht niet! We moesten precies in een vak aan de zijkant gaan staan. Voor de camper was gelukkig erg veel ruimte om andere auto's te laten passeren. Bij terugkomst was er nog geen auto, ook niet in het midden bijgekomen. Waarom zo moeilijk doen?
Na tien minuten lopen waren we bij het aquaduct van deze stad, de "kamares". Dit aquaduct is gebouwd in de eerste helft van de 16e eeuw.
Heuvel op, behoorlijk steil soms, is Mike alleen naar het fort gelopen. Vanaf het fort heb je een prachtig uitzicht over de stad en de haven. Het fort is in dezelfde tijd als het aquaduct gebouwd op de resten van een Byzantijnse Akropolis die in 1391 verwoest was. Bijna gewoontegetrouw keek Mike even op zijn geocaching-app of er misschien een geocache in het fort verstopt was. En ja, hoor. Vlakbij de plaats waar de cache moest liggen, kon Mike niks vinden tot hij mensen over de muur boven hem zag lopen en daar vond hij de cache precies boven de plaats waar hij was wezen zoeken. Er is nog meer te zien en te bezoeken, maar het was warm en we willen ons niet overvoeren met indrukken.
Na Kavala hebben we een stuk de kust gevolgd om daarna via een meestal klimmende en kronkelende weg naar de camperplaats in het achterland te rijden. Langs deze weg hebben we drie grote marmergroeven gezien.
Kwart over vijf kwamen we op de gratis camperplaats aan die beschreven stond in het WoMo-boekje. Het was even zoeken, want het is een plaats waar je normaal niet zou komen. We kwamen uit op een open terrein met in het midden veel schaduw gevende bomen met tafeltjes en stoeltjes. Iets hoger stonden twee oude wagons. Een was een soort ontmoetingsruimte(zie foto) en de andere was een barretje. Er waren vier paarden waarop volwassenen en kinderen en ritje konden maken.
Een blikje bier kostte een een euro. De eigenaars waren helemaal verguld dat hun plekje in het WoMo-boekje stond.
Het is nu pikkedonker, iedereen en de paarden zijn weg. We staan helemaal alleen en rondom horen we alleen maar krekels/cicaden en in de verte een blaffende hond.
Gereden afstand: 169km.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Wat een mooie plekjes weer! Zo leuk om met jullie mee te reizen.
Joke Grootemaat 2019-10-04 19:03:01
Mooie havenplaatsje Kavala! Soms lijkt zo'n fort niet erg hoog maar met mijn luchtbeperking zijn in er ook vaak tegenop zien. Goed dat Mike dat alleen doorzet en altijd op zoek naar een geocache🤣👍😁
Inge 2019-10-05 09:56:05
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
