Ondanks de regen goed geslapen. Bij het wakker worden, waren de zee en de lucht grijs, geen regen, wel wind.
Na het ontbijt zijn we gaan rijden naar Monemvasia. We konden de kust nog een klein stukje volgen, maar daarna ging het over een recent(twee/drie jaar?) geasfalteerde weg hoog de bergen in, het meeste in de 3e versnelling. Met het bekende vele bochtenwerk, ook haarspeldbochten. We kwamen even in de laaghangende wolken terecht.
Aan de andere kant ging het over een prima weg(ja,Kees en Els, heus waar, prima wegen!) In de afdaling reden we door een gebied met nauwelijks sporen van menselijk ingrijpen, als je de weg en af en toe een paar palen met kabels niet meetelde.
In het plaatsje Gefyra vlak voor Monemvasia boodschappen gedaan bij de supermarkt. In dit plaatsje was aan de haven plek voor campers.
Na de lunch zijn we naar Monemvasia gelopen. Monemvasia is een klein soort Grieks Gibraltar. Een eiland met een smalle dam. Vroeger voorzien van een ophaalbrug. De bovenstad met de citadel, grotendeels verwoest, ligt op 350 m boven de zeespiegel. De kerk op de top uit de 12 eeuw is wel gerestaureerd. Deze kerk is twee keer een moskee geweest. In de bloeitijd(15e eeuw) woonden er ongeveer 50.000 mensen. Monemvasia is lang een bijna zelfstandige stadsstaat geweest, levend van handel en piraterij. De zeer goed te verdedigen stad is slechts een keer veroverd na een lange belegering(28 maart 1821- 1 augustus 1821) toen de Turken zich aan de Grieken overgaven.
Nadat we de benedenstad, die heel goed gerestaureerd is, verkend hadden, is Mike alleen naar het hoogste punt(de verwoeste bovenstad) gelopen. In de benedenstad staat op een gegeven moment een bordje dat omhoog wijst naar de top, maar een paar meter verder kom je al voor de keuze links of rechts afslaan te staan, want er staan daarna geen bordjes meer. Teruglopend herken je het gelopen pad niet en loop je makkelijk verkeerd. Gelukkig lopen er nog een paar van die gekke toeristen en die houd je maar een beetje in de gaten.
We hadden in Monemvasia willen overnachten, omdat in de camperapp stond dat je er alles kon lozen en vers water kon innemen. Helaas niets van dat zo nodige. We hebben de reis vervolgd en onderweg geloosd en bij een kapelletje water getankt.
Vlak voor het donker werd(17.45 uur) kwamen we bij de veerboot aan. Die kwam net aanvaren( waar kennen we dat van Els Dam?!), maar we hebben deze laatste van de dag laten gaan. We staan nu lekker rustig. We willen morgen bij daglicht de overtocht van een klein kwartier naar het eiland Elafonisos maken en bij daglicht een leuke camperplaats zoeken.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis