Dag 57: Cathedral Caves en Purakaunui Waterval
Nieuw-Zeeland, Purakaunui Bay, DOC nr. 115
De ochtend hebben we relaxend in het zonnetje doorgebracht op het kampeerterrein, uiteindelijk stonden we er alleen en hadden we gezelschap van een slim, lief, zwartwit hondje. We wisten niet wie de eigenaar was, je zou hem zo mee willen nemen. Toch maar niet gedaan. De Noorse motorrijders die naast ons stonden, hebben een wandeling gemaakt en net als bij ons is het hondje meegelopen. Eén van de motorrijders zei dat hij wist dat Noorwegen een mooi land is, maar Nieuw-Zeeland vond hij nog mooier.
Net buiten het kampeerterrein zijn we naar de Lost Gipsy Gallery(gadgets en gizmos) gegaan. Hier woont een man met een creatieve geest die in een oude vrachtwagen/camper van alles heeft hangen, staan, liggen dat hij verzameld heeft of gemaakt heeft. Je mag bijna overal aankomen, aan slingers draaien, aan touwtjes trekken, op knopjes drukken en laat je maar verrassen met wat er gebeurd. Voor 8NZ$ mag je nog op een apart gedeelte van het terrein naast de vrachtwagen rondkijken. Wij hebben ons beperkt tot het gratis gedeelte, maar we hebben hem wel gesponsord en Wilma heeft hem een sleutelhanger met een rood hart gegeven. Toen we wegreden hing het hart aan zijn gitaar die hij aan het bespelen was.
Bij Florence Hill Lookout hebben we genoten van het mooie uitzicht en de inwendige mens versterkt.
Dat was wel nodig, want het bleek dat we ongeveer een kilometer naar beneden moesten lopen om bij de Cathedral Caves te komen, maar die moest je ook terug omhoog lopen, niet Wilma's favoriete bezigheid. Deze door de zee uitgesleten grotten liggen op Maori-terrein, daarom moesten we 5NZ$ per persoon betalen. Ook hier weer een mooi gravelpad met hier en daar een paar treden door een mooi groen bos/(regen)woud met allerlei varens en bomen. Op het grote strand aangekomen was het nog een honderd meter naar de qua oppervlakte v-vormige grot. Bij hoogwater komt de grot voor een deel onderwater te staan. Met zijn 199m is dit één van de langste zeegrotten ter wereld.
In de namiddag zijn we naar de Purakaunui Falls gelopen, een wandelingetje van 10 minuten naar een mooie, kleine waterval.
Bij de wandelpaden staat bijna altijd hoelang je naar het doel moet lopen, soms in minuten/uren, soms in (kilo)meters. Alleen het hellingspercentage staat er nooit bij.
Na de waterval was het niet ver meer naar de mooie DOC-kampeerplaats aan de Purakaunui Bay. We staan hier met strand- en zeezicht. Al weer prachtig!
Net buiten het kampeerterrein zijn we naar de Lost Gipsy Gallery(gadgets en gizmos) gegaan. Hier woont een man met een creatieve geest die in een oude vrachtwagen/camper van alles heeft hangen, staan, liggen dat hij verzameld heeft of gemaakt heeft. Je mag bijna overal aankomen, aan slingers draaien, aan touwtjes trekken, op knopjes drukken en laat je maar verrassen met wat er gebeurd. Voor 8NZ$ mag je nog op een apart gedeelte van het terrein naast de vrachtwagen rondkijken. Wij hebben ons beperkt tot het gratis gedeelte, maar we hebben hem wel gesponsord en Wilma heeft hem een sleutelhanger met een rood hart gegeven. Toen we wegreden hing het hart aan zijn gitaar die hij aan het bespelen was.
Bij Florence Hill Lookout hebben we genoten van het mooie uitzicht en de inwendige mens versterkt.
Dat was wel nodig, want het bleek dat we ongeveer een kilometer naar beneden moesten lopen om bij de Cathedral Caves te komen, maar die moest je ook terug omhoog lopen, niet Wilma's favoriete bezigheid. Deze door de zee uitgesleten grotten liggen op Maori-terrein, daarom moesten we 5NZ$ per persoon betalen. Ook hier weer een mooi gravelpad met hier en daar een paar treden door een mooi groen bos/(regen)woud met allerlei varens en bomen. Op het grote strand aangekomen was het nog een honderd meter naar de qua oppervlakte v-vormige grot. Bij hoogwater komt de grot voor een deel onderwater te staan. Met zijn 199m is dit één van de langste zeegrotten ter wereld.
In de namiddag zijn we naar de Purakaunui Falls gelopen, een wandelingetje van 10 minuten naar een mooie, kleine waterval.
Bij de wandelpaden staat bijna altijd hoelang je naar het doel moet lopen, soms in minuten/uren, soms in (kilo)meters. Alleen het hellingspercentage staat er nooit bij.
Na de waterval was het niet ver meer naar de mooie DOC-kampeerplaats aan de Purakaunui Bay. We staan hier met strand- en zeezicht. Al weer prachtig!
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Great photos, that cave looks amazing, and also the gypsy gallery š¤
Jan 2018-11-19 23:30:25
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
