Dag 29. Een jarige en een wandeling in Collonges-la-Rouge.
Frankrijk, Collonges-la-Rouge
Afgelopen nacht goed kunnen slapen. Een rustige plek waar we horizontaal stonden en geen kletterende regen op ons dak kregen.
Vanmorgen stond Wilma op als de jarige, 4 x 18 jaar.🥳❤️💋. Ze heeft al heel wat felicitaties mogen ontvangen via Facebook en Whatsapp. Hartelijk dank!
's Morgens begon het een beetje te regenen, maar na elven was het droog. Wel was het fris in de ochtend, daarom ons kleine elektrische kacheltje even aangezet, we staan tenslotte aan de stroom.
In het begin van de middag zijn we naar het dorpje gelopen. Over Collonges-la-Rouge valt wel wat te vertellen:
Ongeveer twintig kilometer van Brive-la-Gaillarde, op de grens van Limousin en Quercy, valt Collonges-la-Rouge op met zijn paarsrode zandsteensilhouet tegen het contrasterende groen van een vallei.
"Collonges", zoals het in de volksmond wordt genoemd, combineert kracht en delicatesse, eenvoud en elegantie. Hier is elke steen een getuige van de geschiedenis. Van zijn verleden als tussenstop voor pelgrims die naar Santiago de Compostela reisden, heeft het dorp met name de Saint-Pierre-kerk behouden, gebouwd in de 11e en 12e eeuw. De renaissancekastelen vertellen het verhaal van hoe het middeleeuwse dorp in de 13e eeuw een kasteel werd van de machtige burggraafschap Turenne. De oude graan- en wijnmarkt(=markthal) uit de 16e eeuw, waar nog steeds de gemeenschappelijke oven staat, herinnert aan de bloeiende tijden van deze handelsstad.
Embleem van Corrèze en de mooiste dorpen van Frankrijk:
Collonges-la-Rouge werd in de 19e eeuw bloedeloos achtergelaten na de passage van de phylloxera(=druifluis) en werd in de 20e eeuw geleidelijk herboren om vandaag de dag een van de juwelen van het Franse plattelandserfgoed en een van de meest bezochte plekken in de Corrèze te worden.
Deze renaissance heeft het dorp te danken aan zijn burgemeester: Charles Ceyrac. Aan het begin van de jaren tachtig leed Collonges, net als veel andere plattelandsgemeenschappen in Frankrijk, onder de achteruitgang van de landbouw en raakte het leeg van zijn inwoners. De gekozen functionaris uit Corrèze kan deze economische neergang niet aanvaarden, die de verdwijning dreigt van een erfgoed dat even uitzonderlijk als weinig bekend is. De aanzet tot zijn strijd nam de vorm aan van een boek dat in de etalage van een Parijse boekwinkel werd ontdekt: "Les Plus Beaux Villages de France", uitgegeven door Sélection du Reader's Digest. Charles Ceyrac schrijft aan de burgemeesters van de honderd dorpen die in het werk worden gepresenteerd. 66 reageerden op zijn oproep en richtten samen met hem op 6 maart 1982 in Salers (Cantal) de vereniging Les Plus Beaux Villages de France op. Zo ontdekte men dat het platteland schatten van erfgoed en architectuur verbergt. Sindsdien is Collonges-la-Rouge het embleem van de Corrèze en de Mooiste Dorpen van Frankrijk gebleven.
We hebben eerst wat rondgelopen voor we gingen eten in restaurant "À l'ombre du figuier". Op het buitenterras stond echt een vijgenboom. Wilma kreeg haar kaasplankje geserveerd vijgenbladen. Het was best druk in de diverse restaurants en we boften dat we na 5 minuten wachten een tafeltje kregen toegewezen.
Het eten was voortreffelijk.
Na het eten hebben het dorpje verder bekeken en zijn we teruggelopen naar de camper, al die tijd in het zonnetje.
Vanmorgen stond Wilma op als de jarige, 4 x 18 jaar.🥳❤️💋. Ze heeft al heel wat felicitaties mogen ontvangen via Facebook en Whatsapp. Hartelijk dank!
's Morgens begon het een beetje te regenen, maar na elven was het droog. Wel was het fris in de ochtend, daarom ons kleine elektrische kacheltje even aangezet, we staan tenslotte aan de stroom.
In het begin van de middag zijn we naar het dorpje gelopen. Over Collonges-la-Rouge valt wel wat te vertellen:
Ongeveer twintig kilometer van Brive-la-Gaillarde, op de grens van Limousin en Quercy, valt Collonges-la-Rouge op met zijn paarsrode zandsteensilhouet tegen het contrasterende groen van een vallei.
"Collonges", zoals het in de volksmond wordt genoemd, combineert kracht en delicatesse, eenvoud en elegantie. Hier is elke steen een getuige van de geschiedenis. Van zijn verleden als tussenstop voor pelgrims die naar Santiago de Compostela reisden, heeft het dorp met name de Saint-Pierre-kerk behouden, gebouwd in de 11e en 12e eeuw. De renaissancekastelen vertellen het verhaal van hoe het middeleeuwse dorp in de 13e eeuw een kasteel werd van de machtige burggraafschap Turenne. De oude graan- en wijnmarkt(=markthal) uit de 16e eeuw, waar nog steeds de gemeenschappelijke oven staat, herinnert aan de bloeiende tijden van deze handelsstad.
Embleem van Corrèze en de mooiste dorpen van Frankrijk:
Collonges-la-Rouge werd in de 19e eeuw bloedeloos achtergelaten na de passage van de phylloxera(=druifluis) en werd in de 20e eeuw geleidelijk herboren om vandaag de dag een van de juwelen van het Franse plattelandserfgoed en een van de meest bezochte plekken in de Corrèze te worden.
Deze renaissance heeft het dorp te danken aan zijn burgemeester: Charles Ceyrac. Aan het begin van de jaren tachtig leed Collonges, net als veel andere plattelandsgemeenschappen in Frankrijk, onder de achteruitgang van de landbouw en raakte het leeg van zijn inwoners. De gekozen functionaris uit Corrèze kan deze economische neergang niet aanvaarden, die de verdwijning dreigt van een erfgoed dat even uitzonderlijk als weinig bekend is. De aanzet tot zijn strijd nam de vorm aan van een boek dat in de etalage van een Parijse boekwinkel werd ontdekt: "Les Plus Beaux Villages de France", uitgegeven door Sélection du Reader's Digest. Charles Ceyrac schrijft aan de burgemeesters van de honderd dorpen die in het werk worden gepresenteerd. 66 reageerden op zijn oproep en richtten samen met hem op 6 maart 1982 in Salers (Cantal) de vereniging Les Plus Beaux Villages de France op. Zo ontdekte men dat het platteland schatten van erfgoed en architectuur verbergt. Sindsdien is Collonges-la-Rouge het embleem van de Corrèze en de Mooiste Dorpen van Frankrijk gebleven.
We hebben eerst wat rondgelopen voor we gingen eten in restaurant "À l'ombre du figuier". Op het buitenterras stond echt een vijgenboom. Wilma kreeg haar kaasplankje geserveerd vijgenbladen. Het was best druk in de diverse restaurants en we boften dat we na 5 minuten wachten een tafeltje kregen toegewezen.
Het eten was voortreffelijk.
Na het eten hebben het dorpje verder bekeken en zijn we teruggelopen naar de camper, al die tijd in het zonnetje.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis
Al 7 reacties bij dit reisverslag
Alvast een heerlijke verjaardag, Wilma! Fijne avond!
Joke Grootemaat 2024-10-19 17:36:09
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag, maak er nog een mooie avond van. Mooie plek om je verjaardag te vieren.
Ina en Marinus 2024-10-19 18:00:35
Hieperdepiep hoeraaa, Wilma🎊🍀🪷😘
Herma 2024-10-19 21:16:57
Wilma, van harte gefeliciteerd met je verjaardag!
Ella Jonker 2024-10-19 22:47:33
Het kan nog, nog een uurtje jarig, Wilma! Gefeliciteerd. Mooie foto’s gemaakt, Mike
Catrien 2024-10-19 23:04:30
Gefeliciteerd, schattebol.
Alice 2024-10-20 01:08:15
Oeps,te laat maar toch van harte gefeliciteerd met je verjaardag, Wilma, geniet van al het moois in jouw nieuwe levensjaar samen met Mike, dikke knuffels van ons voor jullie allebei. 😘😘
Els en Ton 2024-10-20 19:47:28
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
