We stonden aan de rand van de stad Sansepolcro, op een parking van de gemeente waar campers ook gedurende 24 u toegelaten worden.
Een drukke plaats, een komen en gaan van auto's en campers. We zijn 's avonds nog iets gaan eten in een aangenaam restaurantje met een lekker wijntje er bij en rustig gaan slapen, na toch wel een vermoeiende dag.
Vanochtend na het lekkere ontbijt vertrokken, met een andere fiets. Ja, eerlijk gezegd, was ik gisteren aan de afdaling begonnen met dichtgeknepen billen én kramp in mijn hand vanwege mijn slecht functionerende achterrem.
Onverantwoord eigenlijk, maar mits enige voorzichtigheid toch heelhuids aangekomen. Maar ik had me voorgenomen, hier houdt het voor mij met deze fiets op!
Een ongeluk is rap genoeg gebeurd en dat is toch het laatste wat we willen.
Vandaar heb ik in de vroegte van de ochtend Ingrid haar fiets klaargemaakt voor mijn verdere tochten. Toch wel effe wennen met een andere fiets...
Het duurde dan ook wel enige tijd eer ik de juiste kadans had gevonden.
Bijkomend sputteren mijn beide knieën. Pffff....
Een mens doet wat tijdens die eenzame ritten.
Fantaseren, redeneren, filosoferen, rekenen, kijken en gapen, vervelen én genieten.
Wat het kniewerk betreft, maak ik gemiddeld 175 kniebewegingen per kilometer, per knie wel te verstaan. Op de totale afstand die ik nu gereden heb is dat 350.000 kniebuigingen. Dus het mag me niet verbazen dat ze wat protesteren.
Na 20 km bereik ik het stadje Citta di Castello, plaats van afspraak waar ik met Ingrid onze voormiddagse koffie zou drinken.
Ik bezoek aansluitend nog even het gemeentehuis met zijn raadzaal waar de maandelijkse gemeenteraden plaatsvinden, haal een stempel op aan l'ufficio turistico en dwaal nog even rond in het mooie middeleeuwse stadje om nadien mijn weg te vervolgen richting Assisi.
Het is een vrij heuvelachtig parcours op slecht onderhouden SS- en SP- wegen ( Strada statale en Strada Provinciale ). Bovendien is het enorm druk en bijwijlen redelijk gevaarlijk. De auto's en vrachtwagens scheren langs je heen, een alternatief is er echter niet.
Weer merken we in het landschap de verlaten boerderijen op en bijkomend zien we nieuwe gewassen opduiken in het landbouwgebied. Bij navraag blijkt het tabak te zijn.
Ik bereik omstreeks 14u30 de camping die Ingrid gevonden heeft, op een boogscheut van Assisi.
Heel de tocht vandaag heb ik een zeer forse zuidenwind op kop gehad, volgens officiële bronnen 4 tot 5 Beaufort. Soms had ik het gevoel dat ik van mijn fiets zou geblazen worden.
Bij aankomst was ik dan ook keikapot....
Rust zat er echter niet direct in.
Om 15 uur vertrekt er een shuttlebusje naar Assisi , 4 km verderop. Assisi blijkt na Rome het meest bezochte pelgrimsoord te zijn en dat hebben we mogen ervaren. Stromen toeristen, maar ook diepkerkelijke mensen stromen binnen in het prachtige kerkgebouw.
Ik krijg de mogelijkheid een testimonium op te halen in het "statio Peregrinorum", een simpel document waar ik wel heel blij mee ben.
Omstreeks half 7 zijn we terug op de camping, waar we de avond verder afsluiten.

Geschreven door Pelgrimsbelevenissen.sus.en.ingrid