Gisterenavond ingecheckt in de Neckarblick, een pension, zimmer frei, rustig gelegen aan de rand van het voormelde dorpje. De fiets mee op de gelijkvloerse kamer genomen, gewoon uit voorzorg. Mijn makker kort bij mij!
Deze morgen te vroeg wakker geworden vanwege mijn biologische klok, pas om 8 uur ( het leek wel middag ;-)) het ontbijt genuttigd en rond half 9 vertrokken in de felle regen. Ook de temperatuur is een pak gezakt, op dit ogenblik nog zo'n 12 graden.
Ik heb me goed voorzien voor dit soort obstakels: regenjas, regenbroek, getten ( ik ken eigenlijk het Vlaamse woord niet, een soort beenkap) om mijn broek te beschermen tegen opspattend slijk, overschoenen en een kap voor over mijn helm. Eigenlijk had ik er wel een beetje zin in om die weerbarstige natuur met zijn felle regen wat uit te dagen.
Ik sluit snel aan op de route langsheen de oevers van de rivier Neckar en we trotseren het watergeweld.
De regen ça va maar het rijden over deze onverharde gravelpaden gaat bijzonder moeilijk vanwege de ondergrondse oneffenheden van boomwortels, putten en plassen op de weg. Het is ook spekglad en ik durf bij een afdaling niet helemaal doorgaan uit vrees om weg te schuiven door het slijk.
Ik heb niet veel oog voor de omgeving, het is nevelig en het regent onophoudend pijpenstelen. Na ongeveer een 30 km begint de miserie, het fietspad is afgesloten en er wordt aangeraden om via de andere oever te rijden. God mag weten wat er hier aan de hand is. Ik fiets een eindje terug en vraag aan een passant wat er gaande is. Gewoon doorrijden zegt ie. En inderdaad er waren geen problemen te melden op dat traject. Blijkbaar zetten de gemeentediensten deze borden omdat er aanstaande zondag hoogwater wordt verwacht.
Niet enkel deze borden zorgden voor een zekere ongerustheid, je fietst immers naast de oever en op bepaalde plaatsen flirtte het water met de rand. Ook de infrastructuurwerken aan de stuwen zorgen voor overlast en bijzonder veel slijk op onze paden.
Neen dit traject kan me niet bekoren, hier moet ik vanaf.
Wat omweggetjes gemaakt en dat kan zijn voordelen hebben, maar ook zijn nadelen.
Bij het voorbijrijden van een begraafplaats kon ik op die manier mijn fiets ter plaatse, mijn kledij en men bagozzie proper maken aan de waterput aldaar.
Maar bij het verlaten van het dorpje draaide ik met mijn fiets de Bundesstrasse op, een drukke vierbaansautoweg. Nog geen 100 meter verder werd ik teruggefloten door een groepje arbeiders, geen fietsen op een B-strasse! OK
Dat waren zowat de hoogtepunten van de trip van vandaag. Rond de middag, over énen, beslis ik om te stoppen in Bad Wimphen.
De eerste 2 hotels zijn volgeboekt. Het lange weekend van Pinksteren zal daar niet vreemd aan zijn. Na wat gezoek kom ik aan bij een groot complex aan een kerk, het blijkt een klooster te zijn van de Maltezerorde, met gastenverblijven. Of ze nog plaats hebben voor een pelgrim?

Geschreven door Pelgrimsbelevenissen.sus.en.ingrid